Benedykt XVI na biskupa Rzymu został wybrany 19 kwietnia 2005 r. W czasie swego pontyfikatu odbył 24 podróże zagraniczne, odwiedził 24 państwa, przewodniczył 11 kanonizacjom i upoważnił innych kardynałów do przeprowadzenia 116 beatyfikacji.
Wyjazdy poza Watykan i Castel Gandolfo
Papież ma na swym koncie 24 podróże zagraniczne, podczas których odwiedził 24 państwa, w tym Hiszpanię i Niemcy po 3 razy. Po Włoszech Ojciec Święty podróżował też wielokrotnie. Według danych watykańskich ich liczba wynosi 31. Papież odwiedził również 15 parafii i sanktuariów rzymskich, a także za każdym razem, gdy przebywał w swej letniej rezydencji w Castel Gandolfo, odprawiał 15 sierpnia Msze św. w miejscowym kościele pw. św. Tomasza z Villanova.
Żegnamy Benedykta XVI - teksty, analizy, zdjęcia
Beatyfikacje i kanonizacje
Benedykt XVI osobiście przewodniczył 11 obrzędom kanonizacji, podczas których ogłosił świętymi 45 osób, w tym 19 kobiet i 26 mężczyzn z 20 krajów. W gronie tym jest 5 Polaków: Józef Bilczewski, Stanisław Sołtys (Kazimierczyk), Szymon z Lipnicy, Zygmunt Szczęsny Feliński i Zygmunt Gorazdowski. Z upoważnienia papieża odbyło się 116 obrzędów beatyfikacji, które dały Kościołowi łącznie 870 błogosławionych z 27 krajów. 2 ceremoniom przewodniczył osobiście Ojciec Święty: bł. Jana Henryka Newmana – 19 września 2010 w Birmingham i Jana Pawła II – 1 V 2011 w Watykanie. W pozostałych przypadkach nowych błogosławionych ogłaszali kardynałowie lub arcybiskupi – najczęściej prefekci Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych (Jose Saraiva Martins i jego następca Angelo Amato), z rzadka również miejscowi biskupi. Jednym z nich był kard. Józef Glemp, który z mandatu Ojca Świętego beatyfikował 19 czerwca 2005 w Warszawie 3 kapłanów: Władysława Findysza, Bronisława Markiewicza i Ignacego Kłopotowskiego. Łącznie Kościołowi w Polsce przybyło 10 nowych błogosławionych.
Sakramenty udzielane przez papieża
Tradycyjnie już Ojciec Święty, idąc śladami swych poprzedników, udzielał publicznie różnych sakramentów. W Niedzielę Chrztu Pańskiego, czyli w praktyce w II niedzielę stycznia, każdego roku chrzcił w Kaplicy Sykstyńskiej dzieci – łącznie podczas 8 takich obrzędów udzielił tego sakramentu 120 niemowlakom, głównie dzieciom pracowników różnych instytucji watykańskich. Ponadto w czasie Liturgii Paschalnej w Wielką Sobotę każdego roku udzielał sakramentów chrztu, I komunii i bierzmowania osobom dorosłym, ale dwukrotnie były tam także kilkuletnie dzieci, które przyjmowały tylko chrzest. W sumie takich ceremonii odbyło się 6, a sakramenty otrzymało 38 osób i 3 dzieci. W czasie 7 obrzędów papież wyświęcił osobiście 129 kapłanów, w większości dla diecezji rzymskiej, ale w pojedynczych przypadkach także z innych seminariów duchownych. W ciągu prawie 8 lat pontyfikatu Benedykt XVI mianował 1335 biskupów, w tym 36 z Chin (w tym wypadku chodzi raczej o zatwierdzenie post factum niektórych nominacji, dokonanych bez wcześniejszej zgody i decyzji papieskiej). W gronie tym jest 24 członków episkopatu Polski, a także 21 hierarchów polskiego pochodzenia lub o polskich korzeniach, mianowanych dla Kościoła w innych krajach (8 państw) lub w Kurii Rzymskiej. Osobiście podczas 5 obrzędów papież udzielił sakry 22 hierarchom, w tym dwóm Polakom: Mieczysławowi Mokrzyckiemu (29 września 2007), którego wcześniej mianował arcybiskupem metropolitą lwowskim, i Markowi Solczyńskiemu (6 stycznia 2012), mianowanemu nuncjuszem apostolskim w 3 krajach kaukaskich. Również zgodnie z wielowiekowym zwyczajem w uroczystość patronów Kościoła rzymskiego – świętych apostołów Piotra i Pawła (29 czerwca) papież wręcza paliusze arcybiskupom-metropolitom. Od 2005 do 2012 otrzymało je 307 hierarchów, w tym 10 Polaków.
Kardynałowie, Synody Biskupów
Benedykt XVI dokonał kilku nominacji (zwane też kreacjami) kardynalskimi. Ojciec Święty zwołał 5 takich zgromadzeń, na których insygnia godności kardynalskiej otrzymało 90 duchownych, w tym 3 Polaków: Stanisław Dziwisz z Krakowa, Stanisław Ryłko z Kurii Rzymskiej i Kazimierz Nycz z Warszawy. Ponadto biret i pierścień kardynalskie miał otrzymać w 2007 także bp Ignacy Jeż, ale zmarł jeszcze przed publicznym ogłoszeniem decyzji papieskiej w tej sprawie; niemniej jednak oficjalnie widnieje on jako niedoszły kardynał. Oprócz niego spośród kardynałów „Benedyktowych” zmarło już sześciu.
Obecnie Kolegium Kardynalskie liczy 224 członków, z których prawo do udziału w przyszłym konklawe ma 125 (w tym 10 mianowanych przez Jana Pawła II i 34 – przez jego następcę), a wśród 99 purpuratów powyżej 80. roku życia 39 mianował Jan Paweł II i 30 – Benedykt XVI. Papież zwołał i przewodniczył 5 zgromadzeniom Synodu Biskupów, w tym 3 zwyczajnym i 2 specjalnym.
Życie międzynarodowe, polityka
Papież jest nie tylko widzialną głową Kościoła katolickiego, ale również szefem najmniejszego państwa świata – Watykanu. Z tej okazji przyjmuje i spotyka się z mężami stanu z innych krajów. Łącznie odbyło się 314 takich audiencji w Watykanie dla 251 polityków ze 111 państwa oraz kilkunastu organizacji międzynarodowych (ONZ i jej organizacje wyspecjalizowane, Unia Europejska, Liga Państw Arabskich i inne) oraz władz regionalnych i prowincjalnych, a także członków rodów panujących i wielkich mistrzów Zakonu Maltańskiego.
Wśród przyjętych jest 7 polityków polskich, z których prezydenta Lecha Kaczyńskiego Ojciec Święty przyjmował trzykrotnie (w latach 2006, 2007 i 2009). Za pontyfikatu Benedykta XVI Stolica Apostolska nawiązała stosunki dyplomatyczne z 5 krajami tak iż obecnie ich liczba wynosi 179.
Inicjatywy duszpasterskie, ważniejsze dokumenty papieskie
Ojciec Święty ogłosił kilka ciekawych inicjatyw duszpasterskich: Rok św. Pawła (trwał od 28 czerwca 2008 do 29 czerwca 2009), Rok Kapłański (19 czerwca 2009-11 czerwca 2010) i trwający obecnie – od 11 października 2012 do 24 listopada br. – Rok Wiary. Ponadto 27 października 2011 odbył się w Asyżu Dzień Refleksji, Dialogu i Modlitwy o Pokój i Sprawiedliwość na Świecie pod hasłem „Pielgrzymi Prawdy, Pielgrzymi Pokoju”.Papież jest też autorem szeregu ważnych dokumentów: encyklik – „Deus caritas est” (o milości chrześcijańskiej; 25 grudnia 2005), „Spe salvi” (o nadziei chrześcijańskiej; 30 listopada 2007) i „Caritas in veritate” (o miłości w prawdzie; 29 czerwca 2009) oraz posynodalnych adhortacji apostolskich – „Sacramentum caritatis” (o Eucharystii jako sakramencie miłości; 22 lutego 2007), „Verbum Domini” (o Słowie Bożym w życiu i misji Kościoła; 30 września 2010), „Africae munus” (o zadaniach Kościoła w Afryce; 19 listopada 2011) i „Ecclesia in Medio Oriente” (o Kościele na Bliskim Wschodzie; 14 IX 2012).
Ogłosił też wiele innych dokumentów: konstytucji i listów apostolskich, „motu proprio” i innych, dotyczących konkretnych działań bądź akcji w Kościele. Można tu wymienić list apostolski „motu proprio” „Ubicumque et semper” (21 września 2010), powołujący do życia Papieską Radę ds. Krzewienia Nowej Ewangelizacji, list apostolski „motu proprio” „Lingua latina” (10 listopada 2012), ustanawiający Papieską Akademię „Latinitas” czy konstytucję apostolską „Anglicanorum coetibus” (4 listopada 2009), ustanawiający ordynariaty personalne dla tych anglikanów, którzy chcą przejść do Kościoła katolickiego.
Audiencje ogólne, inne spotkania z papieżem
W latach 2005-12 odbyło się 340 środowych audiencji ogólnych oraz kilkaset innych publicznych spotkań wiernych z ojcem świętym (niedzielna modlitwa Anioł Pański i Regina Caeli w okresie wielkanocnym, uroczyste liturgie na Boże Narodzenie, Wielkanoc, Zesłanie Ducha Świętego i inne), na które w ciągu tych lat przybyło łącznie ponad 20,5 mln ludzi z całego świata.
Nazwał to „kwestią sprawiedliwości”, bardziej, aniżeli hojności.
Dla chrześcijan nadzieja ma imię i oblicze. Dla nas nadzieja to Jezus Chrystus.
Ojciec święty w przesłaniu do uczestników spotkania pt. „Dobro wspólne: teoria i praktyka”.