Papież wspominał bp. Luigi Padovese

Zabiegał on o wzajemne zrozumienie na polu międzyreligijnym i kulturalnym oraz dialog między Kościołami. Jego tragiczna śmierć przypomina o powołaniu wszystkich chrześcijan do odważnego świadectwa. Benedykt XVI wskazał na znaczenie Bliskiego Wschodu dla wiary wszystkich chrześcijan jako miejsca, gdzie Bóg się objawił i skąd Jego zbawcze dzieło rozszerzyło się na cały świat. Mówił też o celach Zgromadzenia Specjalnego Synodu Biskupów. Są to: komunia wewnątrz Kościołów lokalnych i pomiędzy nimi, solidarność z cierpiącymi, podkreślenie znaczenia obecności i świadectwa chrześcijan w krajach biblijnych, pragnących tam żyć w pokoju z żydami i muzułmanami. Ojciec Święty wyraził nadzieję, że ich prawa i wolność religijna będą zawsze respektowane.

„Modlę się, by to Zgromadzenie Specjalne zwróciło uwagę wspólnoty międzynarodowej na ciężki los tych chrześcijan Bliskiego Wschodu, którzy cierpią za swą wiarę, by znaleziono sprawiedliwe, trwałe rozwiązania tak trudnych konfliktów – powiedział Ojciec Święty. – W tej bolesnej kwestii ponawiam osobisty apel o pilne podjęcie wspólnych międzynarodowych wysiłków dla rozwiązania napięć na Bliskim Wschodzie, zwłaszcza w Ziemi Świętej, zanim dojdzie do jeszcze większego rozlewu krwi”.

Tekst wręczonego dokumentu zawiera swego rodzaju credo katolickich Kościołów Bliskiego Wschodu dotyczące ich wspólnego początku w starożytnej wspólnocie jerozolimskiej i wymogów ewangelicznego świadectwa wobec współczesności. Wspomina się o trudnych warunkach, w jakich żyją podzielone wspólnoty chrześcijańskie pośród muzułmańskiej większości. Jako szczególnie trudne kwestie wymienia się izraelską okupację terytoriów palestyńskich i sytuację w Iraku. Dokument zachęca wiernych do wychodzenia z mentalności getta, podejmowania dialogu z wyznawcami innych religii oraz starań na rzecz zdrowej świeckości państwa i równości wszystkich obywateli.

Wśród zaleceń dotyczących życia kościelnego warto wymienić kwestie jedności eklezjalnej, współpracy laikatu z duchowieństwem, przekazu wiary młodym pokoleniom oraz odnowy liturgicznej, łącznie z potrzebą ujednolicenia kalendarza świąt chrześcijańskich, zwłaszcza Bożego Narodzenia i Wielkanocy. Przypomina się, że wyznawcy Chrystusa powinni być zaczynem pokoju i jedności, także w wymiarze społecznym i politycznym. Stąd zachodzi potrzeba przezwyciężania istniejących uprzedzeń, które stanowią pożywkę m.in. dla międzynarodowego terroryzmu. Z drugiej zaś strony należy przeciwdziałać zjawisku laicyzacji, które godzi zarówno w ducha wiary, jak i w integralność rodziny.