Jan Paweł II o kapłaństwie

Wyniki VII etapu znajdziesz w załącznikach.

Dokumentem źródłowym do VII etapu naszego konkursu był list Jana Pawła II do kapłanów na Wielki Czwartek 1979 r. "Kapłaństwo służebne - Dla Was jestem biskupem, z Wami jestem kapłanem"

1. Zdaniem Jana Pawła II „kapłaństwo domaga się szczególnej niepodzielności życia i służby” – jak rozumie to Ojciec Święty?

Niepodzielność życia i służby tworzy kapłańską tożsamość. W tej niepodzielności wyraża się kapłańska godność, a także pewnego rodzaju dyspozycyjność. Gotowość nie tylko do odbierania darów Ducha Świętego, ale także do obdarowywania innych owocami miłości i pokoju, pewnością wiary, z której płynie głębokie poczucie sensu ludzkiego istnienia i wprowadzania ładu moralnego w życie ludzi.
Kapłaństwo jest dane , aby wzorem Chrystusa nieustannie służyć. Stąd kapłan nie może z niego zrezygnować, jeśli spotyka się z trudnościami i koniecznością ofiary. Wzorem dla kapłana powinni być apostołowie, którzy poszli za Chrystusem, zostawiając wszystko. Kapłan ma trwać przy Chrystusie także poprzez krzyż.

2. Jak wyjaśnić zalecenie Jana Pawła II, by kapłani stawali się artystami duszpasterstwa?

„Sztuką ponad sztuki jest rząd dusz” – powiada Grzegorz Wielki. Jan Paweł II nawiązuje do jego słów. Przywołuje szereg postaci – kapłańskich wzorców. Wymienia m.in. św. Jana Marię Vianneya, św. Maksymiliana Kolbego czy św. Jana Bosko. Zaznacza, że każdy z nich był dzieckiem swoich czasów - i był do nich „dostosowany”. To „dostosowanie” u każdego oznaczało oryginalną, właśnie tym czasom potrzebną odpowiedź świętości i gorliwości. Właściwe dostosowanie się do potrzeb czasów i uwzględnianie tych potrzeb w kapłańskiej posłudze jest zdaniem papieża artyzmem duszpasterskim. Papież jednocześnie zastrzega, że na pewno próby duszpasterskiego dostosowywania się do wymogów czasów nie mogą iść w kierunku zeświecczenia życia kapłańskiego.

3. Jan Paweł II daje wyraźne instrukcje, jakiego kapłana potrzebuje lud Boży. Proszę wymienić jego cechy.

Osobowość kapłana musi być wyraźnym znakiem i drogowskazem. Ludzie, spośród których kapłani są wzięci chcą znajdować w nich tego rodzaju znaki. Mają do tego pełne prawo – zwraca uwagę papież.

Naprawdę potrzebny ludziom jest kapłan:
- świadomy sensu swojego kapłaństwa
- głęboko wierzący
- odważnie wyznający swoją wiarę
- żarliwy w modlitwie
- przekonujący w nauczaniu
- umiejący służyć
- wdrażający w swe życie program ośmiu błogosławieństw
- miłujący bezinteresownie – szczególnie najbardziej potrzebujących.
Dobry kapłan musi być blisko ludzkich spraw.

4. W jaki sposób Jan Paweł II wyjaśnia sens celibatu kapłańskiego?

Przez swój celibat kapłan staje się człowiekiem dla drugich inaczej niż robi to każdy mężczyzna, który w staje się „człowiekiem dla drugich” tylko w zasięgu swojej rodziny. Kapłan rezygnuje z rodzicielstwa szuka innego ojcostwa, a nawet macierzyństwa. Ma pod opieką dzieci jego ducha – ludzi powierzonych jego trosce przez Dobrego Pasterza. Tych ludzi jest więcej niż jest w stanie ogarnąć zwyczajna rodzina.

Powołanie kapłana jest uniwersalne. Zwrócone do całego Kościoła, a więc także misyjne. Z reguły wiąże się ze służbą określonej wspólnocie, w której każdy czeka na pamięć, troskę, miłość. Żeby serce kapłana było zdolne do takiej troski, musi być wolne. Celibat jest znakiem wolności, która służy. Kapłaństwo hierarchiczne jest kapłaństwem „służebnym” – przypomina stanowczo papież. W znaku celibatu jest „podporządkowane” powszechnemu kapłaństwu wszystkich wiernych.

Celibat księży jest nawiązaniem do wzoru samego Chrystusa, nauki Apostołów i tradycji. Tradycja Kościoła łacińskiego łączy się z poszanowaniem odmiennej tradycji innych Kościołów. Jest ona przymiotem Kościoła łacińskiego, który wiele jej zawdzięcza – pisze Jan Paweł II.

5. Na jakiej podstawie Jan Paweł II nazywa Maryję „Matką Kapłanów” i zachęca księży do oddawania się w jej opiekę?

Chrystus, umierając na krzyżu, dał Janowi Maryję za matkę. Apostoł Jan w Wielki Czwartek wraz z resztą apostołów otrzymał od Jezusa prawo do sprawowania Eucharystii. Wszyscy, którzy otrzymują tę samą władzę, mają zatem prawo do nazywania Maryi swoją matką i oddawania się w jej opiekę.

Jan Paweł II dodaje, że Kościół w konstytucji Lumen gentium nazywa siebie Matką wszystkich wierzących. Misją Kościoła jest „rodzić dla Boga ludzi do nowego życia”. Kapłani są najbliżej tego posłannictwa, stąd też powinni w szczególny sposób uciekać się do Matki Najświętszej.