Homilia do młodzieży na VII Dzień Papieski

Papież z Polski tak często przypominał, że człowiek jest drogą Kościoła. To znaczy, że zadaniem Kościoła jest służba człowiekowi. Jan Paweł II współpracował z rozmaitymi instytucjami i wszystkimi ludźmi dobrej woli, włączając Kościół we wszystkie inicjatywy, które służą rozwojowi człowieka.

Przychylnie odnosił się do Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka zatwierdzonej 10 grudnia 1948 r. przez Zgromadzenie Ogólne Organizacji Narodów Zjednoczonych. Z uznaniem traktował Europejską Konwencję o ochronie praw człowieka i podstawowych swobód, a także Konwencję praw dziecka. Mówił, że nie zazna pokoju, jeśli nie będzie chroniona godność osoby ludzkiej i prawa każdego człowieka bez wyjątku.

4. Z wdzięcznością dziś wspominamy życie i dzieło Jana Pawła II, który był i pozostaje dla większości z nas wspaniałym nauczycielem. W dniu dzisiejszym wyrażamy też wdzięczność wobec wszystkich nauczycieli, którzy obchodzą dziś swoje święto. Jezus stawia nam dzisiaj pytanie o naszą wdzięczność względem Boga i ludzi.

Swą obecnością na dzisiejszej liturgii i naszymi modlitwami dajemy dowód, że jesteśmy bardzo wdzięczni Bogu za dar ludzkiej godności, jaki każda i każdy z nas otrzymał. Wyrażamy wdzięczność za zdrowie, rodzinę, przyjacielskie więzi, a także za dar Jana Pawła II i za to, że nie brak wokół nas ludzi o dobrych sercach, którzy pragną upamiętnić jego osobę w Dziele Nowego Tysiąclecia.

Dzieło służące ochronie ludzkiej godności. W sposób przemyślany i zinstytucjonalizowany, a nie przypadkowy, organizuje pomoc dla młodych ludzi, którzy nie zawsze mają dostęp do nowoczesnej technologii. I my możemy dać coś z siebie, aby pomóc innym, bez poniżania kogokolwiek.

Sami przecież w życiu wielokrotnie doświadczaliśmy pomocy. Bądźmy wdzięczni wobec Boga i ludzi, jak wdzięczny był uzdrowiony z trądu Samarytanin. Niech nasze uwielbienie Boga w liturgii będzie uzupełnione gestem materialnego wsparcia budowy żywego pomnika Jana Pawła II, obrońcy godności człowieka.