* Powinność głoszenia Dobrej Nowiny
4. PAPIESKIE DZIEŁA MISYJNE W SŁUŻBIE POWSZECHNEJ MISJI
Organizowanie akcji misyjnej w październiku, miesiącu poświęconym misjom, którego punktem kulminacyjnym jest Światowy Dzień Misji, zostało powierzone Papieskim Dziełom Misyjnym, ponieważ Dzień ten ustanowiono z ich inicjatywy. W ostatnich latach Papieskie Dzieła Misyjne powstały we wszystkich młodych Kościołach. Ich celem jest wszędzie „napełniać katolików, poczynając od dzieciństwa, duchem prawdziwie powszechnym i katolickim” (Ad gentes, n. 38).
Zgodnie ze swymi Statutami, które zatwierdziłem ubiegłego roku (26 czerwca 1980 r.), to właśnie stanowi ich pierwszy i zasadniczy cel. Są one instytucją przeznaczoną również do popierania współpracy misyjnej wszystkich poszczególnych Kościołów, biskupów, parafii, wspólnot, rodzin i osób. Ponieważ jest to obowiązkiem wszystkich, dlatego można prosić każdego o popieranie i dawanie pierwszeństwa działalności Papieskich Dzieł Misyjnych.
Gorliwość misyjna wyraża się w różny sposób. „Ponieważ ewangelizacja jest przede wszystkim działaniem Ducha Świętego, trzeba przeto zarezerwować pierwsze miejsce dla modlitwy i ofiary”, jak już podkreśliłem i co Statuty tych Dzieł słusznie przypominają. Więcej jeszcze, potrzebny jest wspólny i wzmożony wysiłek, służący rozbudzaniu i dojrzewaniu powołań misyjnych. Skoro świat potrzebuje bardziej niż kiedykolwiek Chrystusa i Jego Ewangelii, dlatego liczba głosicieli Dobrej Nowiny winna proporcjonalnie wzrastać.
Współpraca misyjna ma również na celu materialne wspieranie ewangelizacji. Zaniedbywanie lub krytykowanie tego aspektu mogłoby stać się wyrafinowanym pretekstem do uwolnienia się od wspaniałomyślności.
Potrzeby finansowe młodych Kościołów, które niemal wszystkie należą do krajów Trzeciego Świata, wciąż są ogromne, pomimo ich wysiłków, by osiągnąć finansową samodzielność. Potrzebują one pomocy zarówno dla seminariów, które zapewniają formację i utrzymanie przyszłych kapłanów, jak i dla zapewnienia środków do życia obecnym współpracownikom misji, a także dla umożliwienia budowy kościołów, szkół, ambulatoriów oraz niezbędnych w akcji społecznej ośrodków. Aby sprostać tym codziennym i istotnym potrzebom, młode Kościoły winny liczyć na regularną i pewną pomoc.
Z tego to właśnie powodu zwracam się do wszystkich z apelem, aby wspierali fundusz centralny Papieskich Dzieł Misyjnych, których ściśle określonym celem jest zapewnienie młodym Kościołom regularnej pomocy. Przykład chrześcijan w krajach mniej uprzywilejowanych, którzy, mimo ubóstwa, dają własny obol, winien skłonić do refleksji chrześcijan z krajów bogatych, którzy często oddają zaledwie drobną część tego, co posiadają w nadmiarze.
Organizowanie akcji misyjnej w październiku, miesiącu poświęconym misjom, którego punktem kulminacyjnym jest Światowy Dzień Misji, zostało powierzone Papieskim Dziełom Misyjnym, ponieważ Dzień ten ustanowiono z ich inicjatywy. W ostatnich latach Papieskie Dzieła Misyjne powstały we wszystkich młodych Kościołach. Ich celem jest wszędzie „napełniać katolików, poczynając od dzieciństwa, duchem prawdziwie powszechnym i katolickim” (Ad gentes, n. 38).
Zgodnie ze swymi Statutami, które zatwierdziłem ubiegłego roku (26 czerwca 1980 r.), to właśnie stanowi ich pierwszy i zasadniczy cel. Są one instytucją przeznaczoną również do popierania współpracy misyjnej wszystkich poszczególnych Kościołów, biskupów, parafii, wspólnot, rodzin i osób. Ponieważ jest to obowiązkiem wszystkich, dlatego można prosić każdego o popieranie i dawanie pierwszeństwa działalności Papieskich Dzieł Misyjnych.
Gorliwość misyjna wyraża się w różny sposób. „Ponieważ ewangelizacja jest przede wszystkim działaniem Ducha Świętego, trzeba przeto zarezerwować pierwsze miejsce dla modlitwy i ofiary”, jak już podkreśliłem i co Statuty tych Dzieł słusznie przypominają. Więcej jeszcze, potrzebny jest wspólny i wzmożony wysiłek, służący rozbudzaniu i dojrzewaniu powołań misyjnych. Skoro świat potrzebuje bardziej niż kiedykolwiek Chrystusa i Jego Ewangelii, dlatego liczba głosicieli Dobrej Nowiny winna proporcjonalnie wzrastać.
Współpraca misyjna ma również na celu materialne wspieranie ewangelizacji. Zaniedbywanie lub krytykowanie tego aspektu mogłoby stać się wyrafinowanym pretekstem do uwolnienia się od wspaniałomyślności.
Potrzeby finansowe młodych Kościołów, które niemal wszystkie należą do krajów Trzeciego Świata, wciąż są ogromne, pomimo ich wysiłków, by osiągnąć finansową samodzielność. Potrzebują one pomocy zarówno dla seminariów, które zapewniają formację i utrzymanie przyszłych kapłanów, jak i dla zapewnienia środków do życia obecnym współpracownikom misji, a także dla umożliwienia budowy kościołów, szkół, ambulatoriów oraz niezbędnych w akcji społecznej ośrodków. Aby sprostać tym codziennym i istotnym potrzebom, młode Kościoły winny liczyć na regularną i pewną pomoc.
Z tego to właśnie powodu zwracam się do wszystkich z apelem, aby wspierali fundusz centralny Papieskich Dzieł Misyjnych, których ściśle określonym celem jest zapewnienie młodym Kościołom regularnej pomocy. Przykład chrześcijan w krajach mniej uprzywilejowanych, którzy, mimo ubóstwa, dają własny obol, winien skłonić do refleksji chrześcijan z krajów bogatych, którzy często oddają zaledwie drobną część tego, co posiadają w nadmiarze.
Franciszek do młodych: nie lękajcie się dawać siebie!
W czasie papieskiej wizyty w Wenecji nie mogło zabraknąć tradycyjnego spotkania z młodzieżą.
