Modlitwa Jana Pawła II w Cycernokaberdzie

O Sędzio żywych i umarłych, zmiłuj się nad nami!

Wysłuchaj, o Panie, jęku, który wznosi się z tego miejsca,
jęku zmarły z otchłani Metz Yewgern,
krzyku niewinnej krwi, która woła jak krew Abla,
jak Rachel płacząca za swoimi dziećmi, których już nie ma.

Posłuchaj, o Panie, głosu Biskupa Rzymu,
który powtarza błaganie swego Poprzednika, papieża Benedykta XV,
kiedy w roku 1915 podniósł głos w obronie
narodu ormiańskiego głęboko strapionego,
doprowadzonego do progu unicestwienia.

Spójrz na naród tej ziemi,
który dawno położył w Tobie nadzieję,
który przeszedł przez wielki ucisk
i nigdy nie przestał być Tobie wierny.

Otrzyj z jego oczu wszelką łzę
i spraw, żeby jego agonia w dwudziestym wieku
przyniosła plon życia trwającego na wieki.

Głęboko przejęci straszliwą przemocą zadaną narodowi ormiańskiemu, pytamy z przestrachem, czy świat może jeszcze doświadczyć tak nieludzkiego okrucieństwa. Lecz ponawiając naszą nadzieję w Twoją obietnicę, o Panie, błagamy o wieczny odpoczynek dla zmarłych w pokoju bez końca,
i o wyleczenie mocą Twojej miłości otwartych jeszcze ran. Dusza nasza wyczekuje Ciebie, Panie, bardziej niż strażnik poranka, a my oczekujemy pełni odkupienia zdobytego na Krzyżu, światła Paschy, które jest jutrzenką niezwyciężonego życia, chwały nowego Jeruzalem, gdzie nie będzie już śmierci.

O Sędzio żywych i umarłych, zmiłuj się nad nami!
Panie zmiłuj się, Chryste, zmiłuj się, Panie, zmiłuj się.