Homilia papieska -

Św. Józef Maria Rubio przeżywał swe kapłaństwo, najpierw jako ksiądz diecezjalny, a później jako jezuita, w duchu całkowitego oddania apostolatowi Słowa i sakramentów, spędzając długie godziny w konfesjonale i kierując licznymi seriami rekolekcji, podczas których uformował wielu chrześcijan, którzy później poniosą śmierć męczeńską w okresie prześladowań religijnych w Hiszpanii. Jego hasłem były słowa: "Robić to, czego chce Bóg i chcieć tego, co robi Bóg".

Św. Genowefa Torres była narzędziem czułości Boga wobec osób samotnych i potrzebujących miłości, pocieszenia i troski o ich ciało i ich duszę. Cechą charakterystyczną, pobudzającą jej duchowość, była adoracja Eucharystii, fundamentu, z którego wyrastał apostolat pełen pokory i prostoty, zaparcia się samego siebie i miłości.

Podobna miłość i wrażliwość wobec ubogich zaprowadziły św. Anielę od Krzyża do założenia jej "Towarzystwa Krzyża", odznaczającego się wymiarem charytatywnym i społecznym na rzecz najbardziej potrzebujących oraz wielkim zaangażowaniem w Kościele i społeczeństwie sewilskim tamtych czasów. Jej cechą wyróżniającą były naturalność i prostota poszukiwanie świętości w duchu umartwienia i służby Bogu w ludziach.

Św. Maravillas od Jezusa żyła ożywiana wiarą heroiczną, która znajdowała odzwierciedlenie w odpowiedzi na powołanie do życia ascetycznego, umieszczając Boga w samym centrum swego istnienia. Przezwyciężywszy smutne skutki hiszpańskiej Wojny Domowej, założyła nowe fundacje Zakonu Karmelitańskiego, którym przewodził duch charakterystyczny dla reformy św. Teresy. Życie kontemplacyjne i klauzura klasztorna nie przeszkodziły jej w odpowiadaniu na potrzeby osób, którymi się opiekowała oraz w popieraniu dziel społecznych i charytatywnych w jej otoczeniu.