Przybywam do was jako pasterz

Panie Prezydencie,
Panie i Panowie, którzy reprezentujecie tu Władze cywilne,
Księże Kardynale,
Drodzy Bracia w Biskupstwie,
Drodzy Bracia i Siostry!

Dziękuję wam za powitanie. Dziękuję również Panu, Panie Prezydencie, za życzliwe słowa, jakie Pan do mnie skierował. Doceniam zaproszenie, jakie otrzymałem, by przybyć tutaj, do Kamerunu, i chcę za nie podziękować Waszej Ekscelencji, jak również przewodniczącemu krajowej konferencji biskupiej, abp. Tonyé Bakotowi. Pozdrawiam was wszystkich, którzy zaszczycacie mnie swoją obecnością z tej okazji i pragnę wam powiedzieć, jak bardzo jestem szczęśliwy, będąc tu z wami na ziemi afrykańskiej, pierwszy raz od mojego wyboru na Stolicę Piotrową.

Serdecznie pozdrawiam moich braci w biskupstwie, jak również zgromadzonych tu księży i wiernych świeckich. Moje pełne szacunku pozdrowienia kieruję do przedstawicieli rządu, władz cywilnych i członków korpusu dyplomatycznego. Ponieważ wasz kraj, tak jak wiele innych w Afryce, zbliża się do 50. rocznicy niepodległości, przyłączam się do chóru gratulacji i gorących życzeń, które wasi przyjaciele ze świata wam złożą z tej radosnej okazji. Z wdzięcznością pozdrawiam również obecnych w tym zgromadzeniu członków innych wyznań chrześcijańskich i wiernych innych religii. Przyłączając się dziś do nas, dajecie wymowny znak dobrej woli i harmonii między osobami należącymi do różnych tradycji religijnych, jakie istnieją w tym kraju.

Przybywam do was jako pasterz, przybywam, by umocnić moich braci i siostry w wierze. Taka jest misja, jaką Chrystus powierzył Piotrowi podczas Ostatniej Wieczerzy, i taka jest misja następców Piotra. Kiedy Piotr wygłaszał kazanie do tłumów przybyłych do Jerozolimy na Pięćdziesiątnicę, byli wśród nich pielgrzymi pochodzący z Afryki. A w pierwszych wiekach chrześcijaństwa świadectwo wielu wielkich świętych z tego kontynentu – św. Cypriana, św. Moniki, św. Augustyna, św. Atanazego, by wymienić tylko kilku – ukazuje znaczące miejsce, jakie Afryka zajmuje w annałach historii Kościoła. Od tamtej pory aż do naszych dni niezliczeni misjonarze i liczni męczennicy nadal dawali świadectwo o Chrystusie w całej Afryce i dzisiaj Kościół jest pobłogosławiony obecnością około 150 mln członków. Jak więc następca Piotra nie miałby przybyć do Afryki, aby świętować razem z wami wiarę w Chrystusa, która daje życie; wiarę, która wspiera i karmi tak wielu synów i córek tego wielkiego kontynentu?