Orędzie Ojca Świętego Benedykta XVI z okazji XXIII ŚDM - Sydney 2008

2. Obietnica Ducha Świętego w Biblii

Uważne słuchanie Słowa Bożego w odniesieniu do tajemnicy i dzieła Ducha Świętego prowadzi nas do wielkiej i znaczącej wiedzy, którą chcę zawrzeć w następujących punktach.

Tuż przed wniebowstąpieniem Jezus powiedział do uczniów: „Oto ześlę na was obietnicę mojego Ojca” (Łk 24,49). Wypełniło się to w dniu Pięćdziesiątnicy, kiedy uczniowie byli zgromadzeni na modlitwie w Wieczerniku razem z Maryją Panną. Wylanie Ducha Świętego na rodzący się Kościół było wypełnieniem dość dawnej obietnicy Boga, zapowiedzianej i przygotowywanej w całym Starym Testamencie.

W rzeczywistości już od pierwszych stron Biblia przywołuje Ducha Bożego, który jako tchnienie „unosił się nad wodami” (Rdz 1,2) i precyzuje, że Bóg tchnął w nozdrza tchnienie życia (por. Rdz 2,7), wzbudzając w nim w ten sposób samo życie. Po grzechu pierworodnym ożywiający Duch Boga objawiał się wiele razy w historii ludzkości, powołując proroków, aby wzywali naród wybrany do powrotu do Boga i do wiernego przestrzegania przykazań. W słynnej wizji proroka Ezechiela Bóg ożywia swoim Duchem naród żydowski, przedstawiony jako „wyschnięte kości” (por. 37,1-14). Joel zapowiedział „wylanie Ducha” na cały naród, nie wyłączając nikogo: „I wyleję potem - pisał święty Autor - Ducha mego na wszelkie ciało … Nawet na niewolników i niewolnice wyleję Ducha mego w owych dniach” (3,1-2).

Kiedy nadeszła „pełnia czasów” (por. Ga 4,4) Anioł Pański objawił Dziewicy z Nazaretu, że Duch Święty, „moc Najwyższego”, zstąpi na Nią i Ją osłoni. Ten zaś, którego pocznie będzie święty i będzie nazwany Synem Bożym (por. Łk 1,35). Według wyrażenia proroka Izajasza Mesjasz będzie tym, na którym spocznie Ducha Pana (por. 11,1-2; 42,1). To właśnie proroctwo podjął Jezus na początku swej publicznej działalności w synagodze w Nazarecie: „Duch Pański - wypowiedział to wśród zdumienia obecnych - spoczywa na Mnie; ponieważ Mnie namaścił i posłał Mnie, abym ubogim niósł dobrą nowinę, więźniom głosił wolność, a niewidomym przejrzenie; abym uciśnionych odsyłał wolnymi, abym obwoływał rok łaski od Pana” (Łk 4,18-19; por. Iz 61,1-2). Zwracając się do obecnych odniósł do siebie samego te prorockie słowa potwierdzając: „Dziś spełniły się te słowa Pisma, któreście słyszeli” (Łk 4,21). I jeszcze przed swoją śmiercią na krzyżu wielokrotnie zapowiadał swoim uczniom przyjście Ducha Świętego, „Pocieszyciela”, którego misją będzie dawanie o Nim świadectwa i towarzyszenie wierzącym, nauczając ich i prowadząc do całej Prawdy (por. J 14,16-17.25-26; 15,26; 16,13).