Boska Liturgia św. Jana Złotoustego

II. Przygotowanie Darów Ofiarnych (Proskomidia)

PRZYGOTOWANIE BARANKA

Kapłan i Diakon podchodzą do Stołu ofiarnego (żertwiennika) i robią trzy pokłony.
KD. Boże, oczyść mnie grzesznego i zmiłuj się nade mną (3x).

oraz odmawiają troparion Wielkiego Piątku.
K. Wykupiłeś nas spod przekleństwa Prawa drogocenną Swoją Krwią; przybity gwoźdźmi do krzyża i włócznią przeszyty, stałeś się źródłem nieśmiertelności, Zbawicielu nasz, chwała Tobie.

Diakon zwraca się do Kapłana, by rozpoczął Proskomidię.
D. Pobłogosław, ojcze.
K. Błogosławiony Bóg nasz + w każdym czasie, teraz i zawsze i na wieki wieków.
D. Amen.

Kapłan włócznią robi trzykrotnie znak krzyża na pierwszej Prosforze
K. Na pamiątkę Pana i Boga i Zbawiciela naszego Jezusa Chrystusa (3x).

Wbija włócznię w prawy bok Prosfory.
K. Jak baranek na rzeź prowadzony.

Diakon, trzymając w prawej ręce Orarion, w odpowiedzi na to i każde następne cięcie Baranka mówi:
D. Do Pana módlmy się.

Następnie w lewy bok.
K. Jak owca niema wobec strzygących ją, tak on nie otworzył ust swoich.

Potem w górny.
K. Po udręce i sądzie został usunięty.

Wreszcie w dolny.
K. A kto się przejmie jego losem.

Po tym wszystkim Diakon mówi:
D. Wyjmij, ojcze.
K. Tak gładzono go z krainy żyjących.

Kapłan podcina Baranka z prawej strony Prosfory, wyjmuje go i kładzie na Diskosie.
D. Dokonaj ofiary, ojcze.

Kapłan odwraca Baranka miąższem do góry i nadcina go na krzyż.
K. Składa się w ofierze Baranka Bożego, Który bierze na siebie grzechy świata za jego życie i zbawienie.
D. Przebij, ojcze.

Kapłan odwraca Baranka i przebija go.
K. Jeden z żołnierzy włócznią przebił Mu bok i natychmiast wypłynęła krew i woda. Zaświadczył to ten, który widział, a świadectwo jego jest prawdziwe.