Dar nieskończonej miłości Chrystusa

4. Tę prawdę na nowo ogłaszamy dziś podczas Statio Orbis Międzynarodowego Kongresu Eucharystycznego, gdy posłuszni poleceniu Chrystusa czynimy «na Jego pamiątkę» to, czego On dokonał w Wieczerniku w przeddzień swej męki.

«Bierzcie, to jest Ciało moje. (...) To jest moja Krew Przymierza, która za wielu będzie wylana» (Mk 14, 22-24). Z tego placu chcemy raz jeszcze ogłosić ludziom trzeciego tysiąclecia niezwykłe orędzie: Syn Boży dla nas stał się człowiekiem i złożył samego siebie w ofierze dla naszego zbawienia. Daje nam swoje ciało i krew jako pokarm nowego życia, życia Bożego nie podlegającego już śmierci.

Ze wzruszeniem przyjmujemy znów z rąk Chrystusa ten dar, aby za naszym pośrednictwem dotarł do każdej rodziny i miasta, do miejsc, gdzie ludzie cierpią i gdzie rodzi się nadzieja dla naszej epoki. Eucharystia jest nieskończonym darem miłości: pod postaciami chleba i wina rozpoznajemy i adorujemy jedyną i doskonałą ofiarę Chrystusa, złożoną za zbawienie nasze i całej ludzkości. Eucharystia jest naprawdę «tajemnicą, która kryje w sobie wszystkie wielkie dzieła, jakich Bóg dokonał dla naszego zbawienia» (por. św. Tomasz z Akwinu, De sacr. Euch., rozdz. I).

W Wieczerniku narodziła się i nieustannie odradza eucharystyczna wiara Kościoła. W chwili gdy Kongres Eucharystyczny zbliża się już ku końcowi, pragniemy w duchu powrócić do tamtych początków, do godziny Wieczernika i Golgoty, aby dziękować za dar Eucharystii, bezcenny dar pozostawiony nam przez Chrystusa, dar, którym żyje Kościół.

5. Niebawem zakończy się nasze zgromadzenie liturgiczne, wzbogacone obecnością wiernych z wszystkich części świata i upiększone kwiatami, które tworzą niezwykłą kompozycję. Wszystkich serdecznie pozdrawiam, wszystkim gorąco dziękuję!

Wychodzimy z tego spotkania z wolą głębszego włączenia się w działalność apostolską i misyjną. Udział w Eucharystii niech przyda cierpliwości w godzinie próby wam, chorzy; wierności w miłości wam, małżonkowie; wytrwałości w świętych postanowieniach wam, osoby konsekrowane; siły i wielkoduszności wam, drogie dzieci pierwszokomunijne, a zwłaszcza wam, drodzy młodzi, którzy przygotowujecie się do podjęcia osobistej odpowiedzialności za przyszłość. Z tej Statio Orbis wybiegam już myślą ku uroczystej liturgii eucharystycznej, która zakończy Światowy Dzień Młodzieży. Wam, młodzieży Rzymu, Włoch i świata, mówię: przygotujcie się starannie do tego międzynarodowego spotkania młodzieży, podczas którego zostaniecie powołani do podjęcia wyzwań nowego tysiąclecia.

6. A Ty, Chryste nasz Panie, który «w tym wielkim Sakramencie posilasz i uświęcasz swoich wiernych, aby ludzi rozproszonych po całej ziemi oświecała jedna wiara i łączyła jedna miłość» (2. prefacja o Najświętszej Eucharystii), umacniaj i utwierdzaj swój Kościół, który sprawuje tajemnicę Twojej zbawczej obecności.

Napełnij swoim Duchem tych, którzy uczestniczą w świętej Uczcie, i spraw, aby odważnie świadczyli o Twoim przykazaniu miłości, ażeby świat uwierzył w Ciebie, który kiedyś powiedziałeś: «Ja jestem chlebem żywym, który zstąpił z nieba. Jeśli kto spożywa ten chleb, będzie żył na wieki» (J 6, 51).

Ty, Panie Jezu Chryste, Synu Maryi Dziewicy, jesteś jedynym Zbawicielem człowieka, «wczoraj, dziś i na wieki».

Kończąc liturgię Ojciec Święty pozdrowił wiernych w językach francuskim, angielskim, niemieckim, hiszpańskim, portugalskim, włoskim i polskim. Do rodaków powiedział:

Na zakończenie tej Statio Orbis Międzynarodowego Kongresu Eucharystycznego w Roku Jubileuszowym pragnę pozdrowić wszystkich moich rodaków, którzy przybyli do Rzymu, aby uczestniczyć w tym niezwykłym wydarzeniu. Proszę Boga, aby ten błogosławiony czas łaski przynosił w waszych duszach owoce wiary, nadziei i miłości. Bądźcie apostołami Chrystusa obecnego w Eucharystii! Nieście orędzie o Jego miłości wszystkim Polakom!

Niech wam Bóg błogosławi.