Anioł Pański: Pozdrowienie ludzi pracy

W rozważaniach przed modlitwą Papież mówił o znaczeniu Eucharystii w życiu kapłańskim i wezwał do modlitwy za tych, którzy "celebrują tajemnicę Miłości".

Na dziedzińcu Pałacu Apostolskiego w Castel Gandolfo tradycyjnie w niedzielne południe zebrały się setki wiernych. Szczególnie serdecznie Benedykta XVI powitali Polacy skandując: "Niech żyje Papież! Zapraszamy".

Pozdrawiając Polaków Papież powiedział: "Pozdrawiam serdecznie obecnych tu Polaków. Dziękuję za obecność w Castel Gandolfo. W modlitwie polecam Was Bogu, jak również ludzi pracy, którzy dzisiaj pielgrzymują na Jasną Górę. Niech Bóg Wam błogosławi i udziela potrzebnych darów".

Kiedy Ojciec Święty zakończył pielgrzymi z Polski zaintonowali pieśń: "Chrystus Panem, Chrystus Królem..." Ku jeszcze wielkiej radości pielgrzymów, Benedykt XVI wraz z nimi odśpiewał fragment pieśni.

Publikujemy cały tekst papieskich rozważań:

Drodzy bracia i siostry!

Zbliża się do końca Rok Eucharystii i chciałbym powrócić do tematuszczególnie ważnego, który tak bardo również leżał na sercu memu czcigodnemu poprzednikowi Janowi Pawłowi II: związku między świętością, drogą i celem pielgrzymki Kościoła i każdego chrześcijanina, a Eucharystią. W szczególności myślę dzisiaj o kapłanach, ażeby podkreślić, że tajemnica ich uświęcenia leży w Eucharystii. Na mocy święceń kapłan otrzymuje dar i zadanie powtarzania w sposób sakramentalny gesty i słowa, którymi Jezus, podczas Ostatniej Wieczerzy, ustanowił pamiątkę swojej Paschy. W jego rękach odnawia się ten wielki cud miłości, którego ma być on, na mocy powołania, coraz wierniejszym świadkiem i głosicielem (por. List apostolski Mane nobiscum Domine, 30). Oto dlaczego kapłan musi być nade wszystko czcicielem i kontemplatorem Eucharystii, poczynając od momentu, w którym ją celebruje. Wiemy doskonale, że witalność sakramentu nie zależy od świętości celebransa, ale jego skuteczność, dla niego samego i dla innych, będzie tym większa, im bardziej przeżywać go będzie z głęboką wiarą, żarliwą miłością, gorliwym duchem modlitwy.W ciągu roku Liturgia stawia nam za wzór świętych szafarzy Ołtarza, którzy czerpali siłę naśladowania Chrystusa z codziennej zażyłości z Nim w celebracji i adoracji eucharystycznej. Kilka dni temu wspominaliśmy świętego Jana Chryzostoma, patriarchę Konstantynopola w końcu IV wieku. Nazwano go "złotoustym" ze względu na rozległość i głębię jego nauki o Najświętszym Sakramencie. "Boża liturgia", która najczęściej odprawiana jest w Kościołach wschodnich, nosi jego imię, a jego motto: "wystarczy człowiek przepełniony zapałem, aby odmienić lud", pokazuje, jak skuteczne jest działanie Chrystusa poprzez swoich szafarzy. W naszej epoce wyróżnia się z kolei postać świętego Piusa z Pietrelciny, którego wspominać będziemy w przyszły piątek. Odprawiając Mszę św. przeżywał on z taką żarliwością tajemnicę Kalwarii, że budował tym wiarę i pobożność wszystkich. Również stygmaty, jakimi Bóg go obdarzył, były wyrazem wewnętrznego upodobnienia się do Jezusa ukrzyżowanego. Myśląc o kapłanach rozmiłowanych w Eucharystii nie można też zapominać o świętym Janie Marii Vianney, skromnym proboszczu z Ars w czasach rewolucji francuskiej. Poprzez świętość życia i zapał duszpasterski zdołał on uczynić z tej małej miejscowości wzór wspólnoty chrześcijańskiej, żyjącej Słowem Bożym i Sakramentami.

Zwracamy się teraz do Maryi, modląc się w sposób szczególny za kapłanów całego świata, ażeby ten Rok Eucharystii przyniósł im owoc odnowionej miłości do Sakramentu, który celebrują. Niechaj za wstawiennictwem Dziewicy Bogurodzicy żyją zawsze i dają świadectwo tajemnicy, która złożona została w ich rękach dla zbawienia świata.

Po modlitwie Anioł Pański.

(po polsku) Pozdrawiam serdecznie obecnych tu Polaków. Dziękuję za obecność w Castel Gandolfo. W modlitwie polecam Was Bogu, jak również ludzi pracy, którzy dzisiaj pielgrzymują na Jasną Górę. Niech Bóg Wam błogosławi i udziela potrzebnych darów.