Śmierć kardynała

Od 19 marca br. przebywał w szpitalu Świętych Jana i Pawła po złamaniu kości udowej. 13 kwietnia otrzymał z rąk obecnego patriarchy abp Francesco Moraglii sakrament namaszczenia chorych.

Kardynał Marco Cè urodził się 8 lipca 1925 r. w rodzinie rolniczej w Izano na terenie diecezji Crema w północnych Włoszech. Święcenia kapłańskie przyjął w 1948 r. w Rzymie, gdzie studiował na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim, a później w Papieskim Instytucie Biblijnym.

22 kwietnia 1970 r. Paweł VI mianował go biskupem pomocniczym archidiecezji bolońskiej; sakrę nowy biskup przyjął 17 maja tegoż roku. 30 kwietnia 1976 r. Paweł VI powołał go na generalnego asystenta kościelnego Włoskiej Akcji Katolickiej. 7 grudnia 1978 Jan Paweł II mianował go patriarchą Wenecji na miejsce kard. Albino Lucianiego, wybranego 26 sierpnia tegoż roku na papieża. Biret kardynalski otrzymał na pierwszym konsystorzu św. Jana Pawła II, 30 stycznia 1979 roku. 5 stycznia 2002 roku przeszedł na emeryturę.

Po śmierci kard. Marco Cè Kolegium Kardynalskie liczy 215 członków, z których 119 ma prawa wyborcze, w tym 38 mianowanych przez Jana Pawła II, 65 – przez Benedykta XVI i 16 – przez Franciszka. Wśród 96 purpuratów powyżej 80. roku życia 2 mianował jeszcze Paweł VI, 76 – Jan Paweł II, 15 – Benedykt XVI i 3 – Franciszek.

Najstarszymi wiekowo kardynałami są obecnie Włosi: Loris Capovilla (ur. 14 X 1915), Fiorenzo Angelini (1 VIII 1916) i Giovanni Canestri (30. IX 1918), najmłodszymi zaś Indus Baselios C. Thottunkal z Kościoła syromalankarskiego (15 VI 1959), Haitańczyk, Chibly Langlois (29 XI 1958) i Kanadyjczyk, Gérald Cyprien Lacroix, (27 VII 1957). Najdłuższy staż w Kolegium Kardynalskim ma Brazylijczyk Paulo Evaristo Arns OFM (14 IX 1921), mianowany kardynałem 5 III 1973 r.