Czyli księga liturgiczna wydana przez Urząd Papieskich Celebracji Liturgicznych, która zawiera obrzędy związane z wyborem Następcy św. Piotra.
Czwarty rozdział zatytułowany jest „Przyjęcie i ogłoszenie wybranego Biskupa Rzymu”. Po szczęśliwie i poprawnie dokonanym wyborze, ostatni z Kardynałów Diakonów (w obecnym przypadku kard. James Harvey), przywołuje do sali Sekretarza Kolegium Kardynalskiego, Mistrza Papieskich Celebracji Liturgicznych oraz dwóch innych Ceremoniarzy. W ich obecności Dziekan Kardynałów zadaje pytanie wybranemu: Czy przyjmujesz twój kanoniczny wybór na Najwyższego Kapłana? Po otrzymaniu pozytywnej odpowiedzi, stawia kolejne pytanie: Jakim imieniem chcesz być nazwany? Mistrz Celebracji, pełniący funkcję notariusza, zapisuje usłyszane imię nowego papieża w sprawozdaniu przyjęcia funkcji Biskupa Rzymu. Towarzyszą mu jako świadkowie dwaj Ceremoniarze. Po tym akcie przyjęcia, nowo wybrany natychmiast staje się Biskupem Kościoła Rzymskiego, prawdziwym Papieżem i Głową Kolegium Kardynalskiego, tym samym otrzymuje pełną i najwyższą władzę w Kościele Powszechnym. Tak naprawdę w tym momencie kończy się konklawe. Dalsze wydarzenia są już radosną konsekwencją dokonanego wyboru. Nie oznacza to, że kartki z tego zakończonego sukcesem głosowania można zabrać na pamiątkę. Także te należy spalić. Jednak to nie z nich uniesie się nad Sykstyną biały dym, ale z niewielkich pojemników zawierające łątwopalną substancję. Jak mówi Ordo, wypada z pomocą techników wypuścić biały dym, jako znak dokonanego wyboru Ojca Świętego. W tym czasie nowy Papież z pomocą Mistrza Celebracji wkłada w zakrystii stosowne szaty, po czym wraca do kaplicy, by zasiąść na katedrze. Głos zabiera Dziekan Kolegium Kardynalskiego, który wita nowego Biskupa Rzymu słowami:
Najdroższy Ojcze, w tej uroczystej godzinie, w której przez tajemniczy plan Bożej Opatrzności zostałeś wybrany na Katedrę Piotra, zanim jednogłośnie wzniesiemy nasze modlitwy do Boga i zanim podziękujemy Mu wraz z Najświętszą Maryją, zawsze Dziewicą, Matką Boga i wszystkimi Świętymi za Twój wybór, wypada przywołać słowa, którymi nasz Pan Jezus Chrystus obiecał Piotrowi i jego następcom prymat urzędu apostolskiego i miłości.
W tym momencie Ojciec Święty wstaje, a pierwszy z Kardynałów Diakonów proklamuje jeden z dwóch fragmentów Ewangelii. Pierwszy - wg św. Mateusza - rozpoczyna się od Jezusowego pytania: „Za kogo ludzie uważają Syna Człowieczego?”. Po odpowiedzi Szymona Piotra: „Ty jesteś Mesjasz, Syn Boga żywego”, Jezus mówi: „Ty jesteś Piotr, Skała, i na tej Skale zbuduję mój Kościół, a bramy piekielne go nie przemogą. I tobie dam klucze królestwa niebieskiego; cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie związane w niebie, a co rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane w niebie” (Mt 16, 13-19). Drugi fragment pochodzi z Ewangelii św. Jana i opowiada o potrójnym pytaniu o miłość, które postawił Jezus Piotrowi. Po każdej swej odpowiedzi Piotr słyszy od Jezusa: „Paś baranki moje” oraz „Paś owce moje” (J 21, 15-17). Po odczytaniu jednej z podanych perykop, pierwszy z Kardynałów Prezbiterów odmawia modlitwę za Ojca Świętego:
Boże, który w planach swej mądrości zbudowałeś Kościół na skale Piotra, Głowy Kolegium Apostołów, wejrzyj na naszego Papieża (imię) i wspieraj go: Ty, który wybrałeś go jako następcę św. Piotra, spraw, aby był dla ludu Twego widzialnym znakiem i fundamentem jedności wiary i wspólnoty miłości.
Następnie Kardynałowie-elektorzy podchodzą do nowego Biskupa Rzymu, by okazać mu cześć i posłuszeństwo. Po złożeniu ostatniego ukłonu, wnętrze Kaplicy Sykstyńskiej zaczyna wypełniać śpiew dziękczynnego hymnu Te, Deum.
Piąty i ostatni rozdział zawiera obrzęd - tak wyczekiwanego przez wszystkich katolików - uroczystego ogłoszenia wyboru Papieża i Jego pierwszego błogosławieństwa „Urbi et Orbi”. Słowa, które wypowiada pierwszy z Kardynałów Diakonów z balkonu Bazyliki Watykańskiej, to chyba najbardziej znany nam moment konklawe. Przede wszystkim dokonuję się on publicznie, jest odbierany przez wiernych z wielką uwagą, a także bywa często przywoływany przez media przy różnych okazjach związanych z Papieżem. Annuntio vobis gaudium magnum; habemus Papam – Zwiastuję Wam wielką radość, mamy Papieża! Po przedstawieniu tego wyjątkowego Kardynała, do balkonu podchodzi niewielka procesja – krzyż, trzech Kardynałów oraz Ojciec Święty. Z tego miejsca pozdrawia wiernych i udziela Miastu i Światu po raz pierwszy Apostolskiego Błogosławieństwa.
Nowy Papież wraz z Kardynałami mogą wrócić do Kaplicy Sykstyńskiej, by z radością i wdzięcznością złożyć Bogu Najświętszą Ofiarę. Wszystkim wiernym, którzy czekają na Eucharystię pod przewodnictem Ojca Świętego pozostaje czekać na uroczystą inaugurację jego pontyfikatu.
aktualna ocena | |
głosujących | |
Ocena |
bardzo słabe |
słabe |
średnie |
dobre |
super |
W audiencji uczestniczyła żona prezydenta Ukrainy Ołena Zełenska.
Nazwał to „kwestią sprawiedliwości”, bardziej, aniżeli hojności.
Dla chrześcijan nadzieja ma imię i oblicze. Dla nas nadzieja to Jezus Chrystus.
Ojciec święty w przesłaniu do uczestników spotkania pt. „Dobro wspólne: teoria i praktyka”.