Z wielką żarliwością i prostotą

Drodzy bracia i siostry!

Dziś, w trzecią Niedzielę Wielkanocną spotykamy w Ewangelii Łukaszowej Jezusa zmartwychwstałego, który pojawia się wśród uczniów (por. Łk 24, 36), którzy – pełni niedowierzania i obaw – myślą, że ujrzeli ducha (por. Łk 24, 37). Romano Guardini tak o tym napisał: „Pan się zmienił. Nie żyje już tak, jak przedtem. Jego istnienia (...) nie da się zrozumieć. A jednak jest istnieniem cielesnym (...), obejmuje całe Jego życie, całe przebyte przeznaczenie; Jego mękę i śmierć. Wszystko jest rzeczywistością. Wprawdzie przemienioną, a jednak zawsze namacalną” (Il Signore. Meditazioni sulla persona e la vita di N. S. Gesù Cristo [Bóg nasz Pan Jezus Chrystus. Osoba i życie]; Mediolan 1949, 433). A ponieważ zmartwychwstanie nie usuwa znaków ukrzyżowania, Jezus pokazuje apostołom ręce i nogi. I aby ich przekonać, prosi nawet o coś do jedzenia. Tak więc uczniowie „podali Mu kawałek pieczonej ryby. Wziął i jadł wobec nich” (Łk 24, 42-43). Święty Grzegorz Wielki komentuje, stwierdzając, że „pieczona ryba nie oznacza niczego innego jak mękę Jezusa Pośrednika między Bogiem a ludźmi. On bowiem raczył ukryć się w wodach rodzaju ludzkiego, zgodził się być pochwyconym w sidła naszej śmierci i został poddany bólom doznanym w czasie męki” (Kazania na Ewangelie XXIV, 5: CCL 141, Turnhout 1999, 201).

Dzięki tym bardzo realistycznym znakom uczniowie pokonują początkowe wątpliwości i otwierają się na dar wiary, a wiara ta pozwala im zrozumieć, to, co napisano o Chrystusie „w Prawie Mojżesza, u Proroków i w Psalmach” (Łk 24, 44 ). Czytamy tam mianowicie, że Jezus „oświecił ich umysły, aby rozumieli Pisma, i rzekł do nich: «Tak jest napisane: Mesjasz będzie cierpiał i trzeciego dnia zmartwychwstanie; w imię Jego głoszone będzie nawrócenie i odpuszczenie grzechów (....) Wy jesteście świadkami tego” (Łk 24, 45-48). Zbawiciel zapewnia nas o swej rzeczywistej obecności wśród nas przez Słowo i Eucharystię. A zatem tak jak uczniowie z Emaus rozpoznali Jezusa przy łamaniu chleba (por. Łk 24, 35), również my spotykamy Pana w sprawowaniu Eucharystii. W związku z tym święty Tomasz z Akwinu wyjaśnia, że „konieczne jest uznanie, zgodnie z wiarą katolicką, że cały Chrystus jest obecny w tym sakramencie (...), dlatego że nigdy boskość nie opuściła ciała, które przyjęła” (S.Th. III q. 76, 1).

Drodzy przyjaciele, w okresie wielkanocnym Kościół zwykle udziela dzieciom Pierwszej Komunii św. Zachęcam zatem duszpasterzy, rodziców i katechetów, aby dobrze przygotowali to święto wiary, z wielką żarliwością, ale także z prostotą. „(...) Dzień ten pozostaje słusznie na zawsze w pamięci jako pierwszy moment, w którym (...) rozpoznało się wagę osobistego spotkania z Jezusem” (posynodalna adhortacja apostolska „Sacramentum caritatis”, 19). Niech Matka Boża pomaga nam w uważnym słuchaniu Słowa Pana i w godnym uczestniczeniu w Ofierze Eucharystycznej, aby stawać się świadkami nowej ludzkości.