Dalekowzroczna polityka musi stawiać w centrum dobro rodziny. Przypomniał o tym Papież, spotykając się z uczestnikami kongresu „Przymierze na rzecz rodziny w Europie".
Zaskakujący trochę to dzień. Tyle w nim było pojednawczych słów i gestów. Nie tylko podczas papieskiej pielgrzymki do Turcji, ale i u nas, w Polsce.
O nadziei na niezbyt odległy dzień, kiedy ponownie będziemy mogli wspólnie sprawować Eucharystię mówił Benedykt XVI na spotkaniu z przedstawicielami Kościołów prawosławnych i Starożytnych Kościołów Wschodu (tzw. przechalcedońskich).
Świętą Rodzinę Jezusa, Maryję i Józefa jako model rodziny chrześcijańskiej wskazał w niedzielne południe Benedykt XVI.
To było ciekawe przemówienie. Mowa o przemówieniu, jakie wygłosił premier Irlandii w obecności papieża Franciszka.
„Otoczmy troską życie" - tak brzmi hasło pracy duszpasterskiej na rok 2008/2009. Program będzie realizowany w Kościele w Polsce od pierwszej niedzieli Adwentu, przypadającej 30 listopada.
O obecność Kościoła w kulturze i środkach przekazu, a także o troskę o rodziny zaapelował Benedykt XVI do biskupów Angoli oraz Wysp Św. Tomasza i Książęcej, którzy tworzą wspólną konferencję episkopatu. Papież spotkał się z nimi w gmachu nuncjatury apostolskiej w Luandzie i zjadł z nimi kolację. Papieża powitał przewodniczący konferencji, abp Damiao Franklin.
W bazylice św. Piotra, w której podziemiach spoczywa Pius XII, Papież przewodniczył Mszy w 50. rocznicę jego śmierci. W homilii przypomniał jego służbę Kościołowi, pełnioną z górą pół wieku, oraz odwagę i cierpliwość okazane w ciągu blisko 20 lat pontyfikatu.
W pontyfikacie Jana Pawła II dialog międzyreligijny zajmował miejsce wyjątkowe. „Polski” papież w większym stopniu niż którykolwiek z jego poprzedników urzeczywistniał dialogowe relacje z muzułmanami.
Ojciec Święty odniósł się do narastającego ostatnio w Europie Zachodniej problemu, jakim jest laicyzacja świąt i zażarta walka z ich symboliką - podkreśla Rzeczpospolita.
Śledź wypowiedzi papieża Franciszka na Twitterze.
Ojciec Święty wzywa nas, byśmy „nie popadli w obojętność” i byli „budowniczymi jedności”, modląc się wraz z nim do „Boga pokoju” za tamtejsze wspólnoty.
