Druga pielgrzymka Jana Pawła II do ojczyzny, Warszawa, 16 czerwca 1983 r.
Franciszek burzy duszpasterskie przyzwyczajenia i myślowe schematy. Robi to ukazując – słowem i stylem działania – pierwotną świeżość Ewangelii, która jest w stanie zachwycić również niewierzących.
Kościół lubelski oczekiwał przybycia Chrystusowego Namiestnika z niecierpliwością, zadumaniem i radością. Temu niezwykłemu oczekiwaniu od dawna towarzyszył podwójny wymiar trudnej pracy - tej łączącej się, z przygotowaniem techniczno-zewnętrznym, a także wysiłek, który jest bodaj najcenniejszym i najpiękniejszym złożonym przez ręce Piętrowego Pielgrzyma samemu Bogu - wysiłek moralnego zwycięstwa nad złem, nad słabością i zaniedbaniem
Orędzie na IV Światowy Dzień Chorego
Orędzie na LX Światowy Dzień Modlitw o Powołania
Bułgaria, Płowdiw, kościół pw. św. Ludwika, niedziela 26.05.2002
„Kto jest jak nasz Pan Bóg, który mieszka w górze i w dół spogląda na niebo i na ziemię?".
Częstochowa, 5 czerwca 1979 r. Homilia w czasie Mszy św. odprawionej pod Szczytem Jasnej Góry dla pielgrzymów z Dolnego Śląska i Śląska Opolskiego
Czy jednak może zabraknąć uśmiechu, radości, podczas spotkania dwu braci? Zasadniczym celem podróży Jana Pawła II do Turcji było uczestnictwo w uroczystościach patronalnego święta Kościoła w Konstantynopolu - dnia św. Andrzeja Apostoła.
Śledź wypowiedzi papieża Franciszka na Twitterze.
„Kto przyjmuje migranta, przyjmuje Chrystusa” – zaznacza Franciszek i dodaje: „Migrantowi trzeba towarzyszyć, wspierać go i integrować”.