Sukces powyżej oczekiwań

„Wielkie przemówienie” Ojca Świętego w „uroczystej sali Westminster Hall” agencja umieszcza w ciągu rozważań o dialogu wiary i rozumu, rozwijanych w wystąpieniach na uniwersytecie w Ratyzbonie, w kolegium Bernardynów w Paryżu, w nie wygłoszonym wykładzie na uniwersytecie La Sapienza w Rzymie i w przemówieniu w siedzibie ONZ w Nowym Jorku.

Nie jest to tematyka czysto teoretyczna, gdyż – jak zauważa SIR – ma ona ma „natychmiastowe i konkretne odniesienia praktyczne”, szczególnie w tzw. biopolityce i etycznych fundamentach życia obywatelskiego. Stanowi „prawdziwe wyzwanie dla demokracji”, jeśli bowiem „zasady moralne, które podtrzymują proces demokratyczny nie opierają się z kolei na czymś bardziej solidnym niż zgoda społeczna, wówczas kruchość tego procesu ukazuje się w całej oczywistości”.

Kościół nie może niczego narzucać – komentuje SIR – ani ograniczać się do patrzenia w przeszłość, ponownie proponując prawo naturalne. Podkreśla więc, że „fundament etyczny wyborów politycznych” można znaleźć dzięki wspólnemu wkładowi religii i rozumu. Mogą się nawzajem hamować i „oczyszczać”, gdy religii grozi sekciarstwo i fundamentalizm, a rozumowi ideologizacja w czasach „dyktatury relatywizmu”. Benedykt XVI wskazywał więc, że świat rozumu i świat wiary potrzebują siebie nawzajem „dla dobra naszej cywilizacji”.