*Życie konsekrowane sercem Kościoła

W ŚWIĘTO OFIAROWANIA PAŃSKIEGO

5. Dzień Życia Konsekrowanego będzie obchodzony w święto, kiedy wspomina się ofiarowanie Jezusa w świątyni, gdzie Maryja i Józef przynieśli Dziecię, „aby Je przedstawić Panu” (Łk 2,22).
W tej ewangelicznej scenie objawia się tajemnica Jezusa — który jest konsekrowanym Ojca - przychodzącego na świat, aby wiernie spełnić Jego wolę (por. Hbr 10,5-7). Symeon wskazując na Jezusa przedstawia Go jako „światło na oświecenie pogan” (Łk 2,32) i zapowiada proroczym słowem najwyższą ofiarę Jezusa złożoną Ojcu oraz Jego ostateczne zwycięstwo (por. Łk 2,32-35).
Ofiarowanie Jezusa w świątyni jest wymowną ikoną całkowitego oddania własnego życia, szczególnie dla tych, którzy zostali powołani, aby urzeczywistniać w Kościele i w świecie, poprzez praktykowanie rad ewangelicznych, „charakterystyczne przymioty Jezusa - dziewictwo, ubóstwo i posłuszeństwo” (Adh. apost. Vita consecrata, 1).

Z ofiarowaniem Chrystusa związana jest Maryja. Dziewica Matka, przynosząca Syna do świątyni, aby został ofiarowany Ojcu, jest symbolem Kościoła, który ofiarowuje nieustannie synów i córki Ojcu Niebieskiemu i włącza ich w jedyną ofiarę Chrystusa — przyczynę i wzór każdej konsekracji w Kościele.
Od kilkudziesięciu lat w Rzymie i w innych diecezjach święto 2 lutego gromadzi niemal spontanicznie wokół Papieża oraz pasterzy diecezji licznych członków Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego; w łączności z całym Ludem Bożym ukazują oni dar i zadanie swojego powołania, różnorodność charyzmatów życia konsekrowanego oraz swoją szczególną obecność we wspólnocie wierzących.

Pragnę, aby ta praktyka rozpowszechniła się w całym Kościele, tak, aby obchody Dnia Życia Konsekrowanego gromadziły osoby konsekrowane wraz z innymi wiernymi dla wspólnego wychwalania z Dziewicą Maryją wielkich dzieł Bożych, których Pan dokonuje w wielu synach i córkach, oraz aby ukazywać światu, że los tych, którzy są Jego „świętym ludem” (Pwt 28,9), może być udziałem wszystkich ludzi odkupionych przez Chrystusa.

OCZEKIWANE OWOCE DLA MISJI CAŁEGO KOŚCIOŁA

6. Drodzy bracia i siostry, powierzając ustanowiony Dzień Życia Konsekrowanego matczynej opiece Maryi, życzę z całego serca, aby przynosił on obfite owoce dla świętości i misji Kościoła. Niech się przyczynia zwłaszcza do wzrostu szacunku dla powołań do specjalnej konsekracji we wspólnocie chrześcijańskiej, niech stanie się okazją do zanoszenia gorącej modlitwy do Pana o powołania, niech się przyczyni również do tego, by wśród ludzi młodych i w rodzinach dojrzewała postawa szczerej gotowości przyjęcia tego daru. Zyska na tym bardzo życie całego Kościoła, który otrzyma siły do nowej ewangelizacji.

Mam nadzieję, że ten Dzień poświęcony modlitwie i refleksji pomoże kościołom lokalnym nie tylko coraz bardziej cenić dar życia konsekrowanego, ale również przyjąć jego przesłanie, tak aby wspólnoty kościelne potrafiły znaleźć właściwą równowagę między działaniem a kontemplacją, modlitwą i dziełami charytatywnymi, między zaangażowaniem w rzeczywistość doczesną a dążeniem do celu eschatologicznego.

Dziewica Maryja, która dostąpiła wielkiego przywileju ofiarowania Ojcu Jezusa Chrystusa, Syna swego Jednorodzonego, jako ofiary czystej i świętej, niech sprawi, abyśmy byli zawsze otwarci na przyjęcie wielkich dzieł, których On nieustannie dokonuje dla dobra Kościoła oraz całej ludzkości.

Z tymi uczuciami oraz z życzeniami dla osób konsekrowanych, by trwały w radości swego powołania, udzielam wszystkim Apostolskiego Błogosławieństwa.

Watykan, 6 stycznia 1997 r.