Jedyna pewna i niezawodna nadzieja opiera się na Bogu

Czyż możemy pozostawać obojętni wobec Jego miłości? Tu, podobnie jak wszędzie, w minionych stuleciach tak wiele ludzi cierpiało, aby zachować wierność Ewangelii i nie stracili nadziei, tak wielu poświęciło się, aby dać na nowo godność człowiekowi i wolność ludom, znajdując w wielkodusznym przylgnięciu do Chrystusa siłę do budowania nowego społeczeństwa. A jednak w dzisiejszym społeczeństwie, gdzie wiele form ubóstwa rodzi się z izolacji, z braku miłości, z odrzucenia Boga i z pierwotnego tragicznego zamknięcia się człowieka w sobie, sądzącego, że może wystarczyć sam sobie lub przeciwnie, że jest tylko nieznaczącym i przemijającym faktem; w tym naszym świecie, który jest wyobcowany, „gdy powierza się projektom tylko ludzkim” (por. „Caritas in veritate”, 53), jedynie Chrystus może być naszą niezawodną nadzieją. Oto orędzie, które my, chrześcijanie, jesteśmy wezwani szerzyć każdego dnia swoim świadectwem.

Głoście je wy, drodzy kapłani, pozostając głęboko zjednoczonymi z Jezusem i pełniąc z entuzjazmem swoją posługę, mając pewność, że niczego nie może zabraknąć temu, kto ufa Jemu. Dawajcie świadectwo o Chrystusie wy, drodzy zakonnicy i zakonnice, radosnym i spójnym praktykowaniem rad ewangelicznych, wskazując, jaka jest nasza prawdziwa ojczyzna: Niebo.

I wy, drodzy wierni świeccy młodzi i dorośli, wy, drogie rodziny, opierajcie na wierze w Chrystusa swe plany rodzinne, zawodowe, szkolne i działalność we wszystkich środowiskach społeczeństwa. Jezus nigdy nie opuszcza swych przyjaciół. Zapewnia nam swą pomoc, gdyż niczego nie można uczynić bez Niego, zarazem jednak prosi każdego o osobiste zaangażowanie się na rzecz szerzenia Jego powszechnego przesłania miłości i pokoju. Niech zachętą będzie dla was przykład świętych Cyryla i Metodego, głównych patronów Moraw, którzy ewangelizowali narody słowiańskie, oraz świętych Piotra i Pawła, którym poświęcona jest wasza katedra.

Spoglądajcie na świetlane świadectwo św. Zdzisławy, matki rodziny, bogatej dziełami religijnymi i miłosierdzia; św. Jana Sarkandra, kapłana i męczennika; św. Klemensa Marii Hofbauera, kapłana i zakonnika, urodzonego w tej diecezji i kanonizowanego 100 lat temu oraz błogosławionej Restytuty Kafki, zakonnicy urodzonej w Brnie i zabitej przez nazistów w Wiedniu. Niech wam towarzyszy i strzeże was Maryja, Matka Chrystusa, nasza Nadzieja.

Amen!