Czasy sprzyjają powrotowi do Boga

Drugą odsłoną dyptyku było miejsce symboliczne, które ściąga i fascynuje każdego wierzącego: Lourdes jest niczym światło w mroku naszego marszu po omacku ku Bogu. Maryja otworzyła tam drzwi na tamten świat, który stawia przed nami pytania i pociąga. Maria, porta caeli! Poszedłem do Jej szkoły w ciągu tych trzech dni. Papież miał obowiązek przybyć do Lourdes, by obchodzić 150. rocznicę Objawień. Przed Grotą Massabielską modliłem się za was wszystkich.

Modliłem się za Kościół. Modliłem się za Francję i za świat. Dwie Eucharystie sprawowane w Lourdes pozwoliły mi przyłączyć się do wiernych pielgrzymów. Stawszy się jednym z nich, przeszedłem razem cztery etapy Jubileuszu, odwiedzając kościół parafialny, następnie Le Cachot i Grotę, wreszcie kaplicę hospicjum. Modliłem się także za i z chorymi, którzy przychodzą szukać ulgi fizycznej i duchowej nadziei. Bóg nie zapomina o nich, Kościół też nie.

Jak każdy pielgrzymujący wierny chciałem wziąć udział w procesji z lampionami i w procesji eucharystycznej. Sprawiają one, że wznoszą się do Boga błagania i cześć. Lourdes jest także miejscem, gdzie spotykają się regularnie biskupi francuscy, by modlić się razem i sprawować Eucharystię, zastanawiać się i wymieniać poglądy na temat swojej pasterskiej posługi. Chciałem podzielić się z nimi przekonaniem, że czasy sprzyjają powrotowi do Boga.

Panie Premierze, bracia biskupi i drodzy przyjaciele, niech Bóg błogosławi Francję! Niech na jej ziemi panuje zgoda i postęp ludzki i niech Kościół będzie dla niej niczym zaczyn dla chleba, z mądrością i bez obawy wskazując jej, zgodnie ze swym zadaniem, kim jest Bóg! Nadszedł czas, by was opuścić. Czy będę mógł jeszcze powrócić do waszego kraju? Pragnę tego, pragnienie to jednak zawierzam Bogu. W Rzymie pozostanę blisko was, a kiedy zatrzymywać się będę przed reprodukcją Groty z Lourdes, która od ponad wieku znajduje się w Ogrodach Watykańskich, będę o was myśleć. Niech Bóg wam błogosławi!