Najstarszy Kościół Czarnej Afryki

Kościół w Angoli jest najstarszym Kościołem Czarnej Afryki. Pierwszymi misjonarzami byli Portugalczycy - przede wszystkim franciszkanie, dominikanie i augustianie.



Według kronik, 3 maja 1491 r. w swojej rezydencji Mbanza-Congo przyjął chrzest król Nzinga-a-Nkuwu z całą rodziną i dworem. W tym samym dniu w Mbanza-Congo położono kamień węgielny pod pierwszy kościół p.w. Św. Krzyża. Historycy mają wątpliwości, czy król naprawdę przeżył nawrócenie. Natomiast nikt nie kwestionuje nawrócenia jego syna Mbenza Nzinga, który na chrzcie otrzymał imię Alfons. To on swoją stolicę przemianował z Mbanza-Congo na Saõ Salvador. Zapisał się bardzo pozytywnie w dziejach swojego narodu. Wysłał na naukę do Lizbony swego syna, który w 1576 r. został tam konsekrowany na pierwszego biskupa Angoli. W 1547 r. do Angoli przybyli misjonarze jezuiccy. Dzięki nim chrześcijaństwo rozszerzyło się na południe. Jednak po pierwszych sukcesach przyszły porażki: zrodziła je sytuacja społeczno-polityczna, a przede wszystkim handel niewolnikami. Nowy impuls ewangelizacji Angoli dali kapucyni. W roku 1583 skierowano do Stolicy Apostolskiej prośbę o otwarcie seminarium duchownego, a w 1596 r. papież Klemens VII ustanowił pierwszą diecezję - Saõ Salvador. Miasto to było stolicą Konga do 1676 r.

W roku 1616 biskupstwo zostało przeniesione do Luandy, która na długie lata stałą się stolicą katolicyzmu Angoli. W roku 1640 papież Urban VIII utworzył na terenie obecnej Angoli samodzielną prefekturę apostolską, którą powierzył kapucynom włoskim. Wciąż było jednak za mało kapłanów, do bardziej dynamicznej pracy ewangelizacyjnej. Do ożywienia pracy misyjnej doszło w Angoli w roku 1865, gdy na jej tereny przybyli misjonarze z Paryskiego Stowarzyszenia Misyjnego oraz Misjonarze Ducha Świętego. Liczba chrześcijan gwałtownie wzrosła. Ważne wydarzenie w ewangelizacji Angoli stanowi Układ Misyjny zawarty w 1940 r. pomiędzy Stolicą Apostolską a władzami portugalskimi. Na jego mocy mogli przybyć do Angoli nowi misjonarze z różnych zgromadzeń i narodowości. Kościół rozwijał szeroką działalność, nie tylko ewangelizacyjną, ale i społeczną. Powstało wiele szkół i szpitali. Zawarty układ wiązał jednak jednocześnie Kościół z władzami kolonialnymi i stwarzał wiele sytuacji konfliktowych w okresie walk wyzwoleńczych - choć trzeba powiedzieć, że większość misjonarzy stawała zawsze po stronie ludu.

Przed ogłoszeniem niepodległości Angoli w 1975 r. blisko 45% ludności tego kraju było katolikami. Statystyki z lat 90-tych podają, że 55,5% ludności Angoli przyznaje się do wiary katolickiej. Jest to około 5,5 mln mieszkańców. W granicach trzech prowincji kościelnych: Luanda, Huambo i Lubango jest 16 diecezji. Działa ponad 240 parafii, które obejmują prawie 3500 stacji misyjnych.
«« | « | 1 | » | »»

aktualna ocena |   |
głosujących |   |
Pobieranie.. Ocena | bardzo słabe | słabe | średnie | dobre | super |

Wiara_wesprzyj_750x300_2019.jpg