Pierwsza Chorwatka w chwale ołtarzy

Kiedy mówimy o świętych Pańskich, to wiadomo powszechnie, że są oni wzorami, które każdy z nas powinien naśladować w swoim życiu i codziennym działaniu. Należy też pamiętać, że święci są naszymi orędownikami u Boga.

1. Rozpoznać czas łaski i okoliczności, w jakich się znajdujemy
Marija urodziła się 10 grudnia 1892 w miejscowości Blato na Korczuli jako szóste dziecko w zamożnej chrześcijańskiej rodzinie Marii (z domu Marinović) i Antuna Petkovića Kovača. Ochrzczona została po dziesięciu dniach w kościele parafialnym pw. Wszystkich Świętych, bierzmowana - w 1898, a „najszczęśliwszy dzień jej życia”, czyli pierwsza Komunia Święta miał miejsce 8 września 1905. Sześć klas szkoły podstawowej ukończyła w Blacie, trzy klasy szkoły miejskiej i gospodarczej u włoskich sióstr Służebniczek Miłosierdzia - również w Blacie.

W swoich listach wspomina także niektóre przeżycia mistyczne ze swojego dzieciństwa. W Prižbie widziała Jezusa udzielającego jej wskazówek. Napisze później: „Całe moje życie, od najwcześniejszego dzieciństwa, oddałam Tobie i Twojej miłości... szczególnie, kiedy ukazałeś mi się w szóstym roku mojego życia. Ten obraz podtrzymuje mnie przez całe czas.”

Rodzina s. Mariji była miejscem pracy, ładu, wspólnej i osobistej modlitwy. Wychowana w tym duchu, podejmuje w 1906 roku prywatne śluby dożywotniej czystości. Wraz ze śmiercią ojca, do którego była bardzo przywiązana, traci wielką życiową podporę. Matka Mariji była bardzo pracowitą, oszczędną i surową kobietą, całkowicie oddaną rodzinie, i może dlatego nie podobała się jej „rozrzutność” córki wspomagającej ubogich. Marija była chorowita już od dzieciństwa, w każdym razie jej życie aż trzykrotnie znalazło się w niebezpieczeństwie. Cierpi bardzo, ponieważ czuje, że całkowicie poświęci się Bogu w jakiejś formie życia konsekrowanego, otwartego na miłosierdzie, troskę o dzieci i ludzi chorych, ale nie wie, jak to zrealizować wobec sprzeciwu swojej matki. Matka pragnąc wyzwolić ją z tego „nieszczęścia” zawozi ją, w towarzystwie syna Miljenka, do Splitu, do dr. Račića, żeby odkrył powód wielkiego cierpienia Mariji, które ją duchowo i fizycznie osłabiło. Lekarz bez trudu odkrywa ów powód i proponuje, żeby pozostała u Służebnic Miłosierdzia, zwanych Aniołami Splitu.