Warszawa: Pożegnanie

W godzinach popołudniowych Papież przebywał w nowej rezydencji Episkopatu Polski, gdzie spotkał się z biskupami, członkami Konferencji Epi skopatu. W skierowanym do nich przemówieniu wspomniał o propozycji, z jaką wystąpiły władze PRL — nawiązania formalnych stosunków dyplomatycznych między Polską a Stolicą Apostolską. [-—— — —] Art. 2 p. 3 ustawy o kontroli publikacji i widowisk z 31.VII.1981 r. (Dz.U.nr 20, póz. 99) zpi. w 1983 r. (Dz. U. nr 44 póz. 204)] przy-pomniał także podstawowe tezy społecznej nauki Kościoła. Powiedział m. in.: Z racji swojej misji ewangeliczne j i pasterskiej Kościół nie może przestać być sługą takich zadań jak podmiotowość społeczeństwa, związana z przestrzeganiem praw osoby ludzkiej. Z tym łączy się ściśle zasada uczestnictwa w stanowieniu o sprawach własnego społeczeństwa, również w zakresie politycznym, z wykluczeniem wszelkich dyskryminacji. Suwerenność państwowa tylko wówczas odpowiada wymogom porządku etycznego, gdy jest wyrazem suwerenności narodu w tym- łączy się ściśle zasada uczestnictwa w stanowieniu o sprawach własnego społeczeństwa, również w zakresie politycznym, z wykluczeniem wszelkich dyskryminacji. Suwerenność państwowa tylko wówczas odpowiada wymogom porządku etycznego, gdy jest wyrazem suwerenności narodu w tymże państwie: gdy społeczeństwo jest w nim autentycznym gospodarzem i twórcą wspólnego dobra.

Następnie Jan Paweł II udał się do swojej rezydencji w Pałacu Arcybiskupów  Warszawskich,    gdzie  odbył rozmowę   z   reprezentantami     żydowskiej gminy wyznaniowej.

OKĘCIE — POŻEGNANIE

Trzecia wizyta Papieża Jana Pawła II w Polsce dobiegła końca. Na warszawskim lotnisku Okęcie odbyło się pożegnanie Gościa przez władze państwowe i kościelne, dyplomatów i lud stolicy. Przed odlotem Ojciec Święty odbył jeszcze godzinną rozmowę w cztery oczy z Przewodniczącym Rady Państwa, gen. Wojciechem Jaruzelskim'' Rozmowa toczyła się w saloniku recepcyjnym dworca lotniczego.

Żegnając na płycie lotniska odlatującego Papieża, gen. Wojciech Jaruzelski powiedział m.in.:

„Wasza Świątobliwość wkrótce pożegna Ojczyznę. Zabierze ze sobą jej obraz w sercu, lecz zabrał: przecież nie może jej realnych problemów. Naród zostaje tu, między Bugiem i Odrą. Sam musi uporać się z wyzwaniami. O przyszłości Polski, o jej rzeczywistej pozycji w Europie i świecie, rozstrzygnie zwartość wewnętrzna, silą gospodarcza, postęp cywilizacyjny, naukowy i kulturalny. Rozstrzygnie jedność obywatelskich praw i obowiązków.

W odpowiedzi Ojciec Święty m.in. jeszcze raz przywołał hasło II Krajowego Kongresu Eucharystycznego, mówiąc: zapis Janowej Ewangelii, który mówi o Chrystusie, iż umiłowawszy twoich, do końca ich umiłował — odpowiada, rzec można, najgłębszym potrzebom człowieka współczesnego. W szczególności człowieka w Polsce. Człowiek bowiem musi mieć tę podstawową pewność, że jest miłowany — że jest afirmowany w całej prawdzie swojego człowieczeństwa. Wtedy tylko gotów jest przyjmować wymagania. • Gotów jest też sam od siebie wymagać. Zdolny jest nawet do wielkich ofiar i wyrzeczeń, jak to wielokrotnie wskazały nasze dzieje". Warunkiem jest dotrzymywanie czterech podstawowych praw człowieka, o których pisał już Jan XXIII w encyklice „Pacem in teras" Są to: „prawo do prawdy — prawo do wolności — prawo do sprawiedliwości — prawo do miłości. Każde z nich odpowiada dogłębnie naturze człowieka i godności ludzkiej osoby. Każde z nich warunkuje wszelki prawdziwy postęp,  nie  tylko osobowy, ale też społeczny, l nie tylko duchowy, ale   także   materialny.   Również  postęp ekonomiczny.     Tak.    Również    ekonomiczny.

Na pokładzie samolotu Polskich Linii Lotniczych LOT, typu Tupolew 154 M, dowodzonego przez kapitana pilota Józefa Cierniaka, Ojciec Światy Jan Paweł II odleciał do Rzymu.

PAWEŁ WIECZOREK