Przemówienie do przedstawicieli religii, polityki, sztuki i kultury Azerbejdżanu

7. Jedną rzecz szczególnie chciałbym wszystkim wam powiedzieć: mężczyźni i kobiety ze świata religii, kultury, sztuki i polityki: patrzcie na młodych i angażujcie się na ich rzecz, nie szczędząc swych sił. Oni są siłą jutra. Należy im zapewnić możliwość nauki i pracy zgodnie z ich osobistymi zdolnościami i możliwościami zatrudnienia każdego. Przede wszystkim należy się zatroszczyć o wychowanie ich do głębokich wartości, które wytrzymują próbę czasu i nadają sens życiu i działaniu.

Pod tym względem szczególnie wy, mężczyźni i kobiety kultury, sztuki i polityki, traktujcie religię jako waszego sprzymierzeńca. Ona pomoże wam wskazywać młodym ludziom poważne racje ich zaangażowania. Jakiż bowiem ideał jest w stanie mobilizować do poszukiwania prawdy, piękna, dobra bardziej aniżeli wiara w Boga, która szeroko otwiera umysły na bezmierne horyzonty Jego najwyższej doskonałości?

Wy zaś, ludzie religii, czujcie się zawsze zobowiązani do szczerego i lojalnego głoszenia wartości, w które wierzycie, nie uciekając się do oszukańczych narzędzi, które zubażają i zdradzają głoszone ideały. Spierajcie się co do treści, stroniąc od takich środków przekonywania, które nie szanują godności i wolności osoby.

8. W jednej ze swoich modlitw do Boga Nizami napisał: "Jeżeli twój sługa..., wyrażając swą modlitwę, okazał zuchwałość, jego woda na zawsze będzie należeć do twego morza. Gdyby mówił stu językami, w każdym języku wychwalałby Ciebie; gdy milczy, jak opuszczeni, Ty potrafisz zrozumieć język człowieka, który nie posiada słowa" ("Leila i Madżnun").

Sto różnych języków tej kosmopolitycznej ziemi zanosi swoją modlitwę do Boga żywego, który umie wysłuchać przede wszystkim tego, kto jest biedny i zapomniany.

Niech na was tutaj obecnych, na wasz naród i na waszą przyszłość zstąpią błogosławieństwa Boga Wszechmogącego i przyniosą wszystkim dobrobyt i pokój!