Homilia Papieża wygłoszona podczas Mszy św. w obrządku wschodnim na lotnisku Czajka w Kijowie

1. "Jak Ty, Ojcze, we Mnie, a Ja w Tobie, aby i oni stanowili w Nas jedno, aby świat uwierzył, żeś Ty Mnie posłał" (J 17,21). Odczytany przed chwilą tekst Ewangelii św. Jana przenosi nas myślą i sercem do Wieczernika, miejsca Ostatniej Wieczerzy, gdzie przed swoją Męką Jezus modlił się do Ojca za Apostołów.

Dopiero co powierzył im Eucharystię świętą i ustanowił ich kapłanami Nowego Przymierza, kontynuatorami swojej zbawczej misji w świecie. Słowa Zbawiciela wyrażają gorące pragnienie wybawienia ludzkości od ducha i mentalności tego świata. Równocześnie mamy tu przekonanie, że zbawienie wymaga owej "jedności", która wzorowane na życiu Trójcy Świętej winna cechować codzienne doświadczenie i decyzje wszystkich Jego uczniów.

2. "Ut unum sint - Aby wszyscy stanowili jedno!" (J 17,21). Wieczernik jest miejscem jedności, która rodzi się z miłości. Jest miejscem misji: "...aby świat uwierzył!" (tamże). Nie ma autentycznej ewangelizacji bez całkowitej braterskiej jedności. Dlatego Zmartwychwstały Chrystus, ukazując się w Wieczerniku swoim uczniom wieczorem pierwszego dnia po szabacie, potwierdza ścisły związek między misją a jednością, mówiąc do nich: "Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam" (J 20, 21) i dodaje: "Weźmijcie Ducha Świętego! Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane" (20,22-23).

I również w Wieczerniku, w dniu Pięćdziesiątnicy, Apostołowie zgromadzeni wraz z Maryją, Matką Jezusa, otrzymują Ducha Świętego, który jawi się "jakby uderzenie gwałtownego wichru i napełnia cały dom, w którym przebywali. Ukazały się im też języki jakby z ognia, które się rozdzieliły, i na każdym z nich spoczął jeden" (Dz 2,3).

Z daru Zmartwychwstałego Chrystusa rodzi się nowa ludzkość, Kościół, w którym jedność przezwycięża podziały i rozproszenie zrodzone z ducha tego świata, a usymbolizowane w opowiadaniu biblijnym o wieży Babel: "każdy słyszał, jak przemawiali w Jego własnym języku" (Dz 2,6). Zjednoczeni za sprawą Pocieszyciela uczniowie stają się narzędziami dialogu i pokoju i rozpoczynają misję ewangelizacji narodów.