Przemówienie do biskupów katolickich Ukrainy obrządku łacińskiego i grekokatolickiego

Dlatego należy dołożyć sił i środków dla ich formacji ludzkiej i chrześcijańskiej. Dowiedziałem się z przyjemnością, że w perspektywie pracy nad wychowaniem nowych pokoleń macie zamiar utworzenia Instytutu Nauk Społecznych, który będzie oferował pogłębioną znajomość społecznej nauki Kościoła. Inicjatywa ta zdaje się jak najbardziej stosowna i dlatego chętnie ją podtrzymuję i błogosławię.

6. Czcigodni bracia, przed wami otwiera się ważny okres, od którego będzie zależeć "jakość" obecności Kościoła na ziemi ukraińskiej w następnym tysiącleciu. Podczas komunistycznego prześladowania Kościół grekokatolicki i rzymskokatolicki utrzymywały przykładne stosunki, które stanowiły mocną przesłankę późniejszego rozkwitu kościelnego.

Korzystając z tego doświadczenia, dzisiaj jeszcze bardziej należy współpracować, aby wypełnić wymagające zadania nowej ewangelizacji. Niechaj wasze Kościoły, jak to się na szczęście stało w różnych sytuacjach duszpasterskich, umieją znaleźć harmonijne formy porozumienia i wzajemnej pomocy w dziedzinie katechezy i w ośrodkach oświaty katolickiej, w środkach masowej informacji, jak i na szerokim i złożonym polu sprzyjania rozwojowi człowieka. Niechaj wszędzie katolicy okazują się zgodni, gotowi do dialogu i do wzajemnej służby. Synod Ukraińskiego Kościoła Katolickiego zajmował się będzie licznymi wiernymi w diasporze. A to oznacza nowe wyzwania duszpasterskie. Aby im wyjść naprzeciw, jeszcze raz powtarzamy, że potrzebna jest jedność na pierwszym miejscu wśród biskupów i kapłanów w świetle nauczania Soboru Watykańskiego II, który wzywa biskupów do traktowania kapłanów jako "braci i przyjaciół" (Presbyterorum ordinis, 7). Jedność ta winna obejmować następnie osoby konsekrowane i zaangażowanych świeckich dla duchowego dobra całego mistycznego ciała Chrystusa.

7. To mocne doświadczenie jedności wewnątrz Kościoła katolickiego będzie z pewnością pobudzać do odpowiednich form braterskiej współpracy z braćmi prawosławnymi, aby wspólnie odpowiedzieć na szukanie prawdy i radości współczesnego człowieka, które może całkowicie zaspokoić jedynie Jezus Chrystus. Dlatego dla wierzących i Kościołów na Ukrainie dialog ekumeniczny winien stanowić nieodzowny priorytet. Podział Kościołów na różne wyznania stanowi jedno z największych wyzwań naszych czasów. Droga, którą mamy przebyć, aby osiągnąć pełne pojednanie i jedność między uczniami Chrystusa, jak widzimy, jest długa. Ale doświadczenie przeszłości pozwala nam z nadzieją patrzeć w przyszłość. Pragnienie jedności wzmogło się po Soborze Watykańskim II i dzisiaj u licznych chrześcijan wzrasta świadomość potrzeby śmiałego porozumienia i ściślejszej współpracy. Ja, następca Piotra, zachęcam was dzisiaj, najdrożsi bracia w biskupstwie, abyście nadal kroczyli tą drogą i zapewniam was, że Stolica Apostolska popiera wasze wielkoduszne wysiłki. Papież jest z wami w waszej codziennej służbie i towarzyszy wam swoją modlitwą. Z tymi uczuciami w sercu powierzam wasze osoby, wasze Kościoły, projekty ludu Bożego na Ukrainie Niebieskiej Matce Boga i z serca wam błogosławię.