Homilia w uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa
4. Kościół odczuwał zatem potrzebę osobnego święta, w którym radość z ustanowienia Eucharystii mogłaby się jeszcze pełniej wyrazić. Dlatego właśnie ponad siedem wieków temu narodziła się uroczystość Bożego Ciała. W tym dniu wyruszają uroczyste procesje eucharystyczne, które mają dać wyraz temu trwającemu przez wieki itinerarium Odkupiciela świata: «Idziesz przez wieki». Także nasza procesja, w której pójdziemy dzisiaj po zakończeniu Mszy św., wymownie ukazuje pochód Chrystusa, solidarnego z dziejami człowieka. Nie bez powodu nazywa się Rzym «wiecznym miastem». Kilka tysięcy lat historii ludzkości znalazło tutaj swoje odzwierciedlenie. Przechowywane są tu przede wszystkim pamiątki dwóch tysięcy lat chrześcijaństwa.
W procesji, którą przejdziemy z tego placu do bazyliki Matki Boskiej Większej, będzie duchowo uczestniczyć cała chrześcijańska wspólnota Rzymu, skupiona wokół swego Pasterza, wraz z biskupami jego współpracownikami, kapłanami, zakonnikami i zakonnicami, oraz przedstawicielami parafii, ruchów, stowarzyszeń i bractw. Wszystkich serdecznie witam.
Słowa szczególnego pozdrowienia pragnę skierować do biskupów kubańskich, przebywających w Rzymie od kilku dni, którzy zechcieli dzisiaj zjednoczyć się z nami, aby raz jeszcze podziękować Bogu za dar mojej niedawnej wizyty oraz prosić o światło i pomoc Ducha Świętego na drodze nowej ewangelizacji. Otoczmy ich życzliwością i okażmy im naszą braterską jedność.
5. Obchodząc dziś uroczystość Ciała i Krwi Pańskiej, wybiegamy już myślą do dnia 18 czerwca 2000 r., kiedy to w tej bazylice zostanie otwarty 47. Międzynarodowy Kongres Eucharystyczny. Z kolei w czwartek 22 czerwca, w uroczystość Ciała i Krwi Chrystusa, wyruszy z tego placu wielka procesja eucharystyczna, a w niedzielę 25 czerwca, zgromadzeni na Statio Orbis, będziemy sprawować uroczystą Eucharystię wraz z licznymi pielgrzymami, którzy przybędą do Rzymu ze swymi pasterzami z wszystkich kontynentów, aby wziąć udział w kongresie i nawiedzić groby apostołów.
W ciągu dwóch lat, jakie dzielą nas od Wielkiego Jubileuszu, przygotujmy się indywidualnie i wspólnotowo do głębszego zrozumienia wielkiego daru Chleba, łamanego dla nas w uczcie eucharystycznej. Przeżywajmy w duchu i prawdzie głęboką tajemnicę obecności Chrystusa w naszych tabernakulach: On jest wśród nas, aby pocieszać chorych, aby być wiatykiem umierających, aby każda dusza szukająca Go przez adorację, uwielbienie i modlitwę mogła zaznać Jego dobroci. Chrystus, który karmi nas swoim Ciałem i Krwią, niech pozwoli nam wejść w trzecie tysiąclecie z nowym zapałem duchowym i misyjnym.
6. Jezus jest z nami, idzie z nami i podtrzymuje naszą nadzieję: «Idziesz przez wieki» — mówimy Mu, przywołując na pamięć i ogarniając modlitwą wszystkich, którzy wiernie i ufnie idą za Nim.
Gdy u schyłku obecnego wieku oczekujemy już świtu nowego tysiąclecia, my także pragniemy się włączyć w ten ogromny pochód wierzących.
Z uniesieniem i głęboką wiarą wyznajemy:
Tantum ergo Sacramentum
Veneremur cernui...
Przed tak wielkim Sakramentem
Upadajmy wszyscy wraz.
Niech przed Nowym Testamentem
Starych praw ustąpi czas.
Genitori, Genitoque
Laus et iubilatio...
Bogu Ojcu i Synowi
Hołd po wszystkie nieśmy dni.
Niech podaje wiek wiekowi
Hymn triumfu, dzięki, czci.
Amen!