Od 40 lat Kościół katolicki wita kolejny rok 1 stycznia Światowym Dniem Pokoju - ogłaszane jest wówczas okolicznościowe orędzie, jakie z tej okazji przygotowuje wcześniej papież. Pomysłodawcą takiego Dnia był w 1967 r. papież Paweł VI.
Był to kolejny rok wielkich napięć międzynarodowych, spowodowanych głównie nasilającą się konfrontacją w Wietnamie, "wojną sześciodniową" między Izraelem a krajami arabskimi na Bliskim Wschodzie w czerwcu i utrzymującą się od lat zimną wojną między Wschodem a Zachodem. W tych okolicznościach Ojciec Święty zaproponował, aby cały świat powitał Nowy Rok jako dzień pokoju.
W ogłoszonym w uroczystość Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny - 8 grudnia 1967 roku orędziu do szefów państw i rządów, organizacji międzynarodowych, biskupów, duchowieństwa i wiernych oraz do wszystkich ludzi dobrej woli Paweł VI zaproponował, aby uczcili na całym świecie początek nowego roku kalendarzowego jako "Dzień Pokoju". "Pragnęlibyśmy, by na początku rachuby kalendarzowej, która mierzy i opisuje wędrówkę życia ludzkiego w czasie, obchody te powtarzały się co roku jako życzenie i obietnica, że pokój ze swą słuszną i dobroczynną równowagą będzie panował nad rozwojem nadchodzących dziejów" - napisał w swym przesłaniu papież.
Nie była to bynajmniej pierwsza inicjatywa pokojowa Kościoła katolickiego i papieży w dziejach. Z bardzo długiej listy tego rodzaju dokonań można wymienić np. ustanowienie w 1095 r. przez Urbana II (1088-99) tzw. Pokoju Bożego (Treuga Dei), mającego na celu powstrzymanie się ówczesnych władców i rycerstwa, choćby na kilka dni czy tygodni, od nieustannego wojowania. Papież żądał wówczas, aby nie walczyć w niektóre okresy roku kościelnego (np. w czasie Adwentu, Wielkiego Postu i Paschalnym) i niektóre dni tygodnia (od środy do poniedziałku). W naszych czasach bł. Jan XXIII ogłosił 11 kwietnia 1963 r. Encyklikę "Pacem in terris" - pierwszy oficjalny dokument papieski, skierowany do wszystkich ludzi dobrej woli, niezależnie od ich światopoglądu.
Chociaż inicjatywę Pawła VI poparło wielu polityków, działaczy społecznych, intelektualistów, nie mówiąc o hierarchii i wiernych Kościoła katolickiego, to jednak nie udało się nadać jej charakteru ponadreligjnego i pozostała ona przede wszystkim działaniem wewnątrzkościelnym. Inna sprawa, że od początku cieszyła się dużym zainteresowaniem i spotykała się zawsze z życzliwym przyjęciem na całym świecie.
Paweł VI przygotował i ogłosił 11 orędzi na Światowy Dzień Pokoju oraz zaproponował temat kolejnego Dnia (na rok 1979), ale nie zdążył już napisać okolicznościowego dokumentu. Inicjatywę tę podjął i rozwinął Jan Paweł II, który przygotował 27 orędzi na ten Dzień, w tym także do tematu, zgłoszonego przez swego poprzednika. Zazwyczaj hasło kolejnego Dnia Ojciec Święty ogłasza mniej więcej w połowie roku, a rozwijające je orędzie nosi datę 8 grudnia. Hasła na lata 2006 i 2007 zaproponował i odpowiednie dokumenty napisał Benedykt XVI.
Oto tematy kolejnych Dni:
1968 - O uroczystym obchodzeniu "Dnia Pokoju" (był to właściwie dokument programowy, a nie orędzie we właściwym znaczeniu; I Światowy Dzień Pokoju)
1969 - Obrona praw człowieka - drogą do pokoju (II)
1970 - Pojednanie wychowuje do pokoju (III)
1971 - Każdy człowiek jest moim bratem (IV)
1972 - Jeśli pragniesz pokoju, pracuj na rzecz sprawiedliwości (V)
1973 - Pokój jest możliwy (VI)
1974 - Pokój zależy również od ciebie (VII)
1975 - Pojednanie drogą do pokoju (VIII)
1976 - Prawdziwy oręż pokoju (IX)
1977 - Jeśli chcesz pokoju, broń życia (X)
1978 - Odrzucamy przemoc, popieramy pokój (XI)
1979 - Osiągniemy pokój, wychowując do pokoju (było to ostatnie hasło, przygotowane przez Pawła VI, orędzie napisał już Jan Paweł II) (XII)
Nazwał to „kwestią sprawiedliwości”, bardziej, aniżeli hojności.
Dla chrześcijan nadzieja ma imię i oblicze. Dla nas nadzieja to Jezus Chrystus.
Ojciec święty w przesłaniu do uczestników spotkania pt. „Dobro wspólne: teoria i praktyka”.