Watykan: Dokument Kongregacji Nauki Wiary o ewangelizacji

Autorzy dokumentu polemizują z twierdzeniem, że "wszelka próba przekonania innych w kwestiach religijnych stanowi ograniczenie wolności" i że nawrócenie na Chrystusa nie jest konieczne do zbawienia. Podkreślają, że "ostateczna realizacja powołania osoby ludzkiej polega na akceptacji objawienia Bożego w Chrystusie".

"Nota" wskazuje, że "nie ma miejsca w chrześcijańskiej ewangelizacji" na "przymus bądź niestosowne nakłanianie, nie liczące się z godnością i wolnością religijną". Jednocześnie Kongregacja Nauki Wiary podtrzymuje znaczenie roli ekumenizmu w misji ewangelizacyjnej Kościoła i zaznacza, że "podziały chrześcijan mogą poważnie zaszkodzić wiarygodności misji ewangelizacyjnej Kościoła. Jeśli ekumenizm zdoła doprowadzić do większej jedności chrześcijan, również ewangelizacja okaże się bardziej skuteczna".

"Ewangelizacja może postępować na drodze dialogu, a nie prozelityzmu" - stwierdza "Nota doktrynalna". Zarazem nie uznaje ona za prozelityzm sytuacji, gdy "chrześcijan niekatolik, z przyczyn sumienia i przekonany o prawdzie katolickiej, prosi o wejście w pełną jedność z Kościołem katolickim". "Należy uszanować to jako dzieło Ducha Świętego i jako wyraz wolności sumienia i religii" - czytamy w dokumencie Kongregacji Nauki Wiary.

Publikujemy streszczenie noty, opublikowane przez Biuro Prasowe Stolicy Apostolskiej. W nawiasach kwadratowych podane są numery punktów noty.

"Nota doktrynalna na temat niektórych aspektów ewangelizacji"

I. Wprowadzenie

1. "Nota doktrynalna" poświęcona jest głównie wykładowi pojmowania chrześcijańskiej misji ewangelizacyjnej przez Kościół katolicki jako głoszenia Ewangelii Jezusa Chrystusa; słowo "Ewangelia" jest tłumaczeniem słowa greckiego "evangelion" z Nowego Testamentu. "Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu. Kto uwierzy i przyjmie chrzest, będzie zbawiony; a kto nie uwierzy będzie potępiony" (Mk 16, 15-16)". [n.1]

2. "Nota doktrynalna" cytuje encyklikę papieża Jana Pawła II "Redemptoris missio", przypominając, że "każda osobna ma prawo usłyszeć Dobrą Nowinę Boga, który objawia się i daje w Chrystusie, by w pełni wypełnić swoje powołanie. Prawu temu odpowiada obowiązek ewangelizacji". [n. 2]

3. Istnieje dziś "rosnący zamęt" dotyczący misyjnego nakazu Kościoła. Niektórzy utrzymują, że "wszelka próba przekonania innych w kwestiach religijnych stanowi ograniczenie wolności", sugerując, że wystarczy "zachęcić osoby do postępowania zgodnie z sumieniem" i "pomagać ludziom być bardziej ludźmi bądź wierniejszymi swojej religii, że wystarczy budować wspólnoty zdolne działać na rzecz sprawiedliwości, wolności, solidarności", bez stawiania na nawrócenie na Chrystusa i na wiarę katolicką.

Inni twierdzą, że nie należy promować nawrócenia na Chrystusa, albowiem można zostać zbawionym bez wyraźnego poznania Chrystusa i bez formalnej przynależności do Kościoła. "W obliczu takich zagadnień, Kongregacja Nauki Wiary uznała za niezbędne ogłoszenie niniejszej noty". [n. 3]

II. Niektóre implikacje antropologiczne

4. Pewne formy agnostycyzmu i relatywizmu odmawiają człowiekowi zdolności do poznania prawdy, podczas gdy ludzka wolność nie może być oderwana od odwołania do prawdy. Bóg obdarzył ludzi rozumem i wolą, aby mogli poznać i pokochać to, co jest dobre i prawdziwe. Ostateczna realizacja powołania osoby ludzkiej polega na akceptacji objawienia Bożego w Chrystusie, jak głosi to Kościół.