Poświęceni Bogu. Całkowicie oddani braciom

Publikujemy pełną treść papieskiego rozważania:

Drodzy Bracia i Siostry!

Dziś obchodzimy święto Ofiarowania Pana Jezusa w świątyni. Dzisiaj przypada także Światowy Dzień Życia Konsekrowanego, który przypomina o znaczeniu dla Kościoła osób, które usłyszały wezwanie do bezpośredniego naśladowania Jezusa na drodze rad ewangelicznych.

Dzisiejsza Ewangelia opowiada, że czterdziestego dnia po narodzeniu Jezusa, Maryja i Józef zgodnie z prawem żydowskim zanieśli Dzieciątko do świątyni, aby Je poświęcić i ofiarować Bogu. To ewangeliczne wydarzenie jest również ikoną ofiarowania swego życia przez tych, którzy ze względu na dar Boży podejmują typowe cechy Jezusa czystego, ubogiego i posłusznego, konsekrowanego przez Ojca.

Ten dar z samego siebie dla Boga dotyczy każdego chrześcijanina, ponieważ wszyscy jesteśmy Jemu konsekrowani przez chrzest. Wszyscy jesteśmy wezwani, by poświęcić się Ojcu wraz z Jezusem i tak jak Jezus, czyniąc z naszego życia hojny dar w rodzinie, w pracy, w służbie Kościołowi, w dziełach miłosierdzia. Jednakże tę konsekrację przeżywają w sposób szczególny zakonnicy, mnisi, świeckie osoby konsekrowane, którzy przez złożenie ślubów należą całkowicie i wyłącznie do Boga. Ta przynależność do Pana pozwala tym, którzy nią żyją w sposób autentyczny, dać specjalne świadectwo Ewangelii królestwa Bożego. Będąc całkowicie poświęceni Bogu, są całkowicie oddani braciom, aby nieść światło Chrystusa tam, gdzie są najgęstsze ciemności i szerzyć swoją nadzieję w sercach przygnębionych.

Osoby konsekrowane są znakiem Boga w różnych sferach życia, są zaczynem rozwoju społeczeństwa bardziej sprawiedliwego i braterskiego, proroctwem dzielenia się z maluczkimi i ubogimi. Tak rozumiane i przeżywane życie konsekrowane jawi się nam takim, jakie jest ono naprawdę: jako dar od Boga! Każda osoba konsekrowana jest darem dla ludu Bożego w drodze. Tak bardzo potrzeba tej obecności, która umacnia i odnawia dzieło głoszenia Ewangelii, wychowania chrześcijańskiego, miłosierdzia wobec najbardziej potrzebujących, modlitwy kontemplacyjnej, trud formacji ludzkiej i duchowej ludzi młodych, rodzin, zaangażowanie na rzecz sprawiedliwości i pokoju w rodzinie ludzkiej.

Kościół i świat potrzebuje tego świadectwa miłości i miłosierdzia Bożego. Dlatego trzeba z wdzięcznością docenić praktykowanie życia konsekrowanego i pogłębić znajomość różnych charyzmatów i duchowości. Musimy się modlić, aby wielu młodych odpowiedziało „tak” Panu wzywającemu ich do całkowitego poświęcenia się Jemu dla bezinteresownej służby braciom.

Z tych wszystkich powodów, jak już to zostało ogłoszone, rok 2015 będzie poświęcony w sposób szczególny życiu konsekrowanemu. Zawierzamy już teraz tę inicjatywę wstawiennictwu Najświętszej Maryi Panny i św. Józefa, którzy jako rodzice Jezusa byli pierwszymi przez Niego konsekrowanymi i którzy poświęcili swoje życie dla Niego.

[po modlitwie:] Pozdrawiam rodziny, parafie, stowarzyszenia i wszystkich pielgrzymów przybyłych do Rzymu, z Włoch i z wielu części świata. W sposób szczególny pozdrawiam studentów hiszpańskich z Villafranca de los Barros i z Zafra; czcicieli błogosławionego Stefana Bellesini przybyłych z Werony, wiernych z Tarentu, chóry z Turriaco, z Modeny i z Prowincji Tarent.

Dziś obchodzony jest we Włoszech Dzień dla Życia, którego temat brzmi: „Rodzić przyszłość”. Kieruję moje pozdrowienia i słowa zachęty do stowarzyszeń, ruchów i ośrodków kulturalnych, zaangażowanych w obronę i krzewienie życia. Jednoczę się z biskupami włoskimi, podkreślając, że „każde dziecko jest chciane przez Pana, miłośnika życia, jest darem dla rodziny i społeczeństwa” (Orędzie na XXXVI Narodowy Dzień dla Życia). Każdy we właściwej sobie roli i we własnym środowisku, niech się poczuje powołany do umiłowania i służenia życiu, do przyjęcia go, szanowania i promowania, szczególnie wtedy, gdy jest kruche i potrzebujące wrażliwości i troski, poczynając od matczynego łona aż po jego kres na tej ziemi.

Pozdrawiam Kardynała Wikariusza i wszystkich, którzy są zaangażowani w diecezji rzymskiej w animowanie Dnia dla Życia. Wyrażam moje uznanie wykładowcom uniwersyteckim, którzy z tej okazji zorganizowali sympozja na temat aktualnych problemów związanych ze wskaźnikiem urodzeń.

Wszystkim życzę dobrej niedzieli i smacznego obiadu. Do zobaczenia!