Homilia papieska -

"Nie zrywajcie więzi ze swoimi korzeniami chrześcijańskimi! Tylko w ten sposób będziecie w stanie zanieść światu i Europie bogactwo kulturalne swojej historii" - zaapelował do Hiszpanów Jan Paweł II podczas Mszy św. kanonizacyjnej 4 maja br. w Madrycie. Podajemy cały tekst papieskiej homilii:

"Jesteście świadkami mojego zmartwychwstania" (por. Łk 24, 46-48) mówi Jezus swoim Apostołom według Ewangelii, którą przed chwilą odczytano. Jest to misja trudna i wymagająca, powierzona ludziom, którzy jeszcze nie mają odwagi pokazać się publicznie z obawy, że zostaną rozpoznani jako uczniowie Nazareńczyka.

A jednak pierwsze czytanie ukazało nam Piotra, który "otrzymawszy Ducha Świętego w dniu Pięćdziesiątnicy" posiadł odwagę głosić ludowi zmartwychwstanie Jezusa oraz wzywać do pokuty i nawrócenia.

Od tamtego czasu Kościół mocą Ducha Świętego głosi nadal tę niezwykłą wieść wszystkim ludziom wszystkich czasów. I następca Piotra, pielgrzymujący po ziemiach hiszpańskich, powtarza wam: Hiszpanio, kontynuując mężnie dzieło ewangelizacji, bądź także dzisiaj świadkiem zmartwychwstałego Jezusa!

Pozdrawiam z miłością cały lud Boży, przybyły z różnych regionów kraju i zgromadzony tutaj, aby uczestniczyć w tej uroczystej celebrze. Pełne szacunku i uczucia pozdrowienie kieruję do Ich Wysokości Królów Hiszpanii i Rodziny Królewskiej. Serdecznie dziękuję za miłe słowa Kardynała Antonio Marii Rouco Vareli, Arcybiskupa Madrytu. Pozdrawiam Kardynałów i Biskupów hiszpańskich, księży i osoby konsekrowane; pozdrawiam też z miłością członków Instytutów związanych z nowymi świętymi.

Dziękuję szczególnie za obecność tutaj Przewodniczącym Wspólnot Autonomicznych, jak również Władz cywilnych, którzy przyczynili się swą cenną współpracą do urzeczywistnienia różnych punktów tej wizyty.

Nowi święci stają dzisiaj przed nami jako prawdziwi uczniowie Pana i świadkowie Jego Zmartwychwstania. Św. Piotr Poveda, zrozumiawszy doniosłość społecznej funkcji oświaty, wypełnił ważne zadanie humanistyczne i wychowawcze wśród osób zmarginalizowanych i pozbawionych środków. Był mistrzem mowy, pedagogiem życia chrześcijańskiego i związków między wiarą a nauką, zdając sobie sprawę, że chrześcijanie powinni wspierać wartości i zaangażowanie istotne dla budowy świata bardziej sprawiedliwego i solidarnego. Uwieńczył swe istnienie koroną męczeństwa.