Witajcie! Pokój Wam! Cieszę się, że mogę być dziś z Wami – tymi słowami wypowiedzianymi po grecku Benedykt XVI rozpoczął swoje przemówienie powitalne na międzynarodowym lotnisku w Pafos
Za KAI publikujemy tekst papieskiego przemówienia.
Panie Prezydencie,
Wasza Świątobliowści Chryzostomie,
Wasze Świątobliowści,
Ekscelencje,
Dostojni Przedstawiciele Władz,
Panie i Panowie,
Χαίρετε! Ειρήνη μαζί σας! Είναι μεγάλη η χαρά μου που είμαι σήμερα μαζί σας. (Witajcie! Pokój Wam! Bardzo się cieszę, że mogę być dziś z Wami).
Panie Prezydencie. Jestem wdzięczny za uprzejme zaproszenie od odwiedzenia Republiki Cypryjskiej. Serdecznie pozdrawiam Pana i rząd oraz mieszkańców tego kraju. Dziękuję Panu za uprzejme słowa powitania. Wspominam również z wdzięcznością Pańską niedawną wizytę w Watykanie i z radością oczekuję naszego jutrzejszego spotkania w Nikozji.
Cypr znajduje się na skrzyżowaniu kultur i religii, dziejów w równym stopniu dumnych jak i starożytnych, które jednak nadal silnie i w widzialny sposób wpływają na życie waszego kraju. Republika Cypryjska, która niedawno przystąpiła do Unii Europejskiej, zaczyna odczuwać korzyści ściślejszych więzi gospodarczych i politycznych z innymi państwami europejskimi. Członkostwo to dało waszemu krajowi również dostęp do rynków, technologii i praktycznej wiedzy technicznej ( know-how). Należałoby bardzo sobie życzyć, aby przyczyniło się to do dobrobytu waszej ojczyzny i aby inne kraje europejskie zostały z kolei wzbogacone waszym dziedzictwem duchowym i kulturowym, odzwierciedlającym waszą historyczną rolę i położenia między Europą, Azją i Afryką. Niech umiłowanie waszej ojczyzny i waszych rodzin oraz pragnienie życia w zgodzie z sąsiadami, pod miłosierną opieką Wszechmogącego Boga pobudzają was do cierpliwego rozwiązywania utrzymujących się problemów, które dzielicie wraz ze wspólnotą międzynarodową w trosce o przyszłość waszej wyspy.
Idąc śladami naszych wspólnych ojców w wierze, świętych Pawła i Barnaby, przybyłem do was jako pielgrzym i sługa sług Bożych. Od czasów, gdy apostołowie przynieśli do tych brzegów orędzie chrześcijańskie, Cypr został pobłogosławiony dynamicznym dziedzictwem chrześcijańskim. Witam jako brat w wierze Jego Świątobliwość Chryzostoma II, arcybiskupa Nowej Justyniany i całego Cypru i oczekuję na możliwość spotkania niebawem wielu innych członków Kościoła Prawosławnego Cypru.
Oczekuję również na możliwość pozdrowienia innych cypryjskich przywódców religijnych. Mam nadzieję na umocnienie naszych wspólnych więzi i na ponowne potwierdzenie potrzeby budowania wzajemnego zaufania i umacniania przyjaźni między wszystkimi wyznawcami wiary w Jedynego Boga.
Jako Następca Piotra, przybyłem tu, by w szczególny sposób pozdrowić katolików Cypru, aby umocnić ich w wierze (por. Łk 22, 32) i zachęcić ich, by byli zarówno wzorowymi chrześcijanami jak i przykładnymi obywatelami, oraz do odgrywania pełnej roli w społeczeństwie, z korzyścią zarówno dla Kościoła, jak i państwa.
Podczas mojego pobytu pośród was przekażę też Instrumentum laboris - dokument roboczy Specjalnego Zgromadzenia Synodu Biskupów dla Bliskiego Wschodu, który odbędzie się jeszcze w tym roku w Rzymie. Zgromadzenie to podejmie wiele aspektów obecności Kościoła w tym regionie i wyzwań, przed którymi stają katolicy, niekiedy w trudnych warunkach, żyjąc we wspólnocie z Kościołem katolickim i dając swe świadectwo w służbie społeczeństwu i światu. Cypr jest więc odpowiednim miejscem do rozpoczęcia naszej kościelnej refleksji nad miejscem wspólnoty katolickiej obecnej od wielu wieków na Bliskim Wschodzie, nad naszą solidarnością ze wszystkimi chrześcijanami tego regionu i nad naszym przekonaniem, że mają one niezastąpioną rolę do odegrania dla zapewnienia pokoju i pojednania jego narodów.
Panie Prezydencie, drodzy przyjaciele, z tymi myślami, powierzam moją pielgrzymkę Maryi, Matce Bożej oraz wstawiennictwu świętych Pawła i Barnaby.
Ο Θεός ας ευλογήση τον Κυπριακό Λαό. Η Παναγία ας σας προστατεύει πάντα! (Niech Bóg błogosławi naród cypryjski! Niech Najświętsza Dziewica zawsze was strzeże!)
Nazwał to „kwestią sprawiedliwości”, bardziej, aniżeli hojności.
Dla chrześcijan nadzieja ma imię i oblicze. Dla nas nadzieja to Jezus Chrystus.
Ojciec święty w przesłaniu do uczestników spotkania pt. „Dobro wspólne: teoria i praktyka”.