Papież musiał zginąć

W kwietniu 2006 r. katowicki pion śledczy IPN wszczął śledztwo w sprawie zamachu na życie Jana Pawła II. Jego najważniejszym celem było ustalenie okoliczności przygotowania do zamachu, szczegółowe opisanie przebiegu oraz ujawnienie działań dezinformacyjnych, podjętych w latach 80. ub. wieku.  Czytaj więcej:.

Szczególne znaczenie dla realizacji planu zamachu miały ustalenia poczynione w czasie spotkań w niedzielę 10 maja 1981 r. To był pracowity dzień dla Agcy i jego wspólników. Po południu odbyli wizje na Placu św. Piotra, analizowali zdjęcia dostarczone przez Bułgarów, wybierali najlepsze miejsce do oddania strzałów.  Czytaj więcej:.

 

Przygotowanie zamachu było skomplikowanym przedsięwzięciem logistycznym, dobrze przemyślanym i prawie perfekcyjnie wykonanym, w taki sposób, aby cień podejrzenia nie padł na sowieckich mocodawców. Papież nie został zabity, ale inspiratorzy zbrodni, a także ci, którzy pomagali w jej przygotowaniu, nigdy nie zostali pociągnięci do odpowiedzialności.  Czytaj więcej:. 

O tym, że ma zabić papieża, Agca po raz pierwszy dowiedział się w Sofii w lipcu 1980 r. Okoliczności tego spotkania są kluczowe dla dalszego biegu wydarzeń, które doprowadziły Agcę na Plac św. Piotra. Biografia Mehmeta Alego Agcy pozwala wyjaśnić wiele z tego, co zdarzyło się w jego życiu później.   Czytaj więcej:.

Wyjaśnienia Agcy odsłaniają wiele z kulis przygotowań oraz organizacji zamachu na Jana Pawła II. Nie odpowiadają jednak wprost na pytanie, kto zlecił mafii tureckiej oraz bułgarskim służbom specjalnym jego organizację.

Agca, składając włoskim sędziom śledczym swe wyjaśnienia, które posłużyły do postawienia zarzutów 3 Bułgarom oraz 4 Turkom, niewiele mówił o politycznych mocodawcach zamachu. W kilku miejscach interesująco wspominał o kontaktach z przedstawicielami sowieckiej dyplomacji i KGB, ale szybko się z tego wycofał. Sędziowie także nie chcieli drążyć tej tematyki. Żaden obywatel Związku Sowieckiego nigdy w sprawie zamachu nie był oskarżony.  Czytaj więcej:.