Uroczystość poświęcenia pierwszego na Litwie hospicjum odbyła się w wileńskim ośrodku imienia bł. ks. Michała Sopoćki. Mieści się ono w dawnym klasztorze wizytek zamienionym w czasach radzieckich na więzienie.
W sąsiednim budynku, gdzie przed wojną mieszkał kierownik duchowy św. Faustyny Kowalskiej, w 1934 r. został namalowany pierwszy obraz Jezusa Miłosiernego.
Swe powstanie hospicjum zawdzięcza w znacznej mierze s. Michaeli Rak ze Zgromadzenia Jezusa Miłosiernego. Przed pięciu laty przyjechała ona do Wilna z Gorzowa, gdzie przez 12 lat prowadziła hospicjum. Pieniądze na hospicjum zostały pozyskane z fundacji charytatywnych z Niemiec, Irlandii, Polski i USA. Do jego powstania przyczyniły się finansowo także organizacje polonijne, które w tym celu organizowały imprezy charytatywne.
Uroczystość poświęcenia poprzedziła Msza koncelebrowana z udziałem nuncjusza apostolskiego abp Luigiego Bonazziego. Przewodniczył Mszy metropolita wileński kard. Audrys J. Bačkis. W słowie wstępnym zwrócił uwagę, że miejsce, będące kolebką narodzin kultu Miłosierdzia Bożego, nabiera nowej barwy – Miłosierdzia świadczonego praktycznie wobec ludzi uginających się pod ciężarem dźwiganego krzyża choroby i podeszłego wieku. Pierwszych pacjentów hospicjum bł. Michała Sopoćki planuje przyjąć we wrześniu.
Pisze papież Franciszek w przedmowie do nowego studium na temat św. Piusa X.
Nienarodzone dziecko jest zawsze słabsze, nie może mówić za siebie i nie może niczego żądać.
Franciszek zatwierdził trzy dekrety Dykasterii Spraw Kanonizacyjnych.
Sąd wydały wyrok, że bezprawnie wydalili zakonnicę ze zgromadzenia.
„Życie. Moja historia w Historii”, dziś ma w Polsce swoją premierę.