Szósty rok Benedykta

Ważne decyzje

Do ważnych wydarzeń należy zaliczyć decyzję Benedykta XVI z dnia 5 lutego 2008 r., aby w przedsoborowym Mszale Rzymskim z 1962 r. dokonać zmian w tekście modlitwy wchodzącej w skład liturgii wielkopiątkowej, i zamiast słów „o nawrócenie żydów” (Pro conversione Iudaeorum) użyć ogólnego sformułowania „za żydów” („Oremus et pro Iudaeis“). W dniach 8-15 maja 2009 r. Benedykt XVI udał się z pielgrzymką do Ziemi Świętej, a 17 stycznia 2010 r. odwiedził Synagogę Większą w Rzymie. Papież wezwał chrześcijan i żydów do wspólnego świadectwa o istotnym znaczeniu Boga dla współczesnego świata. Była to po Kolonii i Nowym Jorku trzecia wizyta Benedykta XVI w synagodze.

24 stycznia 2009 r. Benedykt XVI zdjął ekskomunikę z czterech biskupów konsekrowanych w 1988 r. bez zgody Stolicy Apostolskiej przez abp Marcela Lefebvre’a. Papież nie kryje nadziei, że akt ten doprowadzi „do zakończenia skandalu podziału” i przywrócenia pełnej wspólnoty całego Kościoła z Bractwem św. Piusa X.

9 listopada 2009 r. Benedykt XVI powołał ordynariaty personalne dla byłych anglikanów. W konstytucji apostolskiej „Anglicanorum coetibus” i Normach Uzupełniających, wydanych przez Kongregację Nauki Wiary, zawarto procedury przechodzenia grup byłych anglikanów do Kościoła katolickiego.

9-11 czerwca 2010 r. Benedykt XVI z udziałem ok. 15 tys. duchownych z całego świata w Rzymie uroczyście zamknął Rok Kapłański (trwał od 19 VI 2009). W tym roku zostały ujawnione skandale nadużyć seksualnych z udziałem duchowieństwa. Benedykt XVI jednoznacznie potępił przestępstwa kleru i wzywał cały Kościół do pokuty za te grzechy oraz do solidarności z ofiarami molestowania seksualnego nieletnich. W tym samym roku, 16-19 września miała miejsce podróż Benedykta XVI do Wielkiej Brytanii (Szkocja i Anglia). Benedykt XVI po raz pierwszy osobiście przewodniczył Mszy beatyfikacyjnej kard. Johna Henry'ego Newmana. Papież spotkał się z ofiarami nadużyć seksualnych duchowieństwa i wyraził swoje ubolewanie.

12 października 2010 r. Benedykt XVI dokumentem motu proprio „Ubicumque et semper” ustanowił Papieską Radę ds. Krzewienia Nowej Ewangelizacji. Pierwszym jej przewodniczącym został abp Rino Fisichella. Często używa się określenia dla pontyfikatu Benedykta XVI: „pontyfikat nowej ewangelizacji”.

Po wizycie w Republice Czeskiej, która miała miejsce w dniach 26-28 września 2009 r., papież w przemówieniu do Kurii Rzymskiej podkreślił, że „Kościół powinien także dziś otworzyć jakiś rodzaj 'dziedzińca pogan', gdzie ludzie mogliby w jakiś sposób 'uczepić' się Boga, nie znając Go i zanim odnajdą dostęp do Jego tajemnicy, której służy życie wewnętrzne Kościoła”. O dziedzińcu pogan w Świątyni Jerozolimskiej, jako miejscu gdzie pełnymi prawami obywatelstwa cieszą się także niewierzący, pisze papież w swej ostatniej książce „Jezus z Nazaretu”. 21 grudnia 2009 r. papieskie pragnienie dialogu z niewierzącymi przybrało realne kształty. Przewodniczący Papieskiej Rady ds. Kultury, kard. Gianfranco Ravasi zorganizował w dniach 24-25 marca br. roku pierwsze spotkanie z cyklu „Dziedziniec pogan”, które odbyło się w Paryżu. „Papież przestrzegł nas, że ludzie niewierzący nie chcą być przedmiotem ewangelizacji. A zatem ta inicjatywa nie jest ewangelizacją we właściwym tego słowa znaczeniu. Jednakże wszelki dialog służy przebudzeniu ducha, serca”  – wyjaśnia o. Laurent Mazas z Papieskiej Rady ds. Kultury, któremu powierzono przygotowanie tego wydarzenia. Kardynał Ravasi już zapowiedział kolejne spotkania – na różnych kontynentach.