Chwała Bogu, Zbawcy świata

4. Apostoł Paweł z głęboką radością rozpoznał w tym Psalmie proroczą zapowiedź dzieła Bożego w misterium Chrystusa. Paweł posłużył się 2. wierszem, by określić temat swego wielkiego Listu do Rzymian: w Ewangelii «objawiła się sprawiedliwość Boża» (por. Rz 1, 17), «jawną się stała» (por. Rz 3, 21).

Pawłowa interpretacja nadaje Psalmowi pełniejszy sens. Odczytany w perspektywie Starego Testamentu Psalm głosi, że Bóg zbawia swój lud, a wszystkie narody patrzą na to z podziwem. Natomiast w perspektywie chrześcijańskiej Bóg dokonuje zbawienia w Chrystusie, synu Izraela; ujrzały to wszystkie narody i zostały wezwane, by skorzystać z tego zbawienia, jako że Ewangelia «jest (...) mocą Bożą ku zbawieniu dla każdego wierzącego, najpierw dla Żyda, potem dla Greka» (Rz 1, 16). Odtąd «wszystkie krańce ziemi» nie tylko «ujrzały zbawienie Boga naszego» (por. Ps 98 [97], 3), lecz już je otrzymały.

5. W tej perspektywie Orygenes, chrześcijański pisarz z trzeciego wieku, w tekście, który następnie został podjęty przez św. Hieronima, interpretuje «pieśń nową» Psalmu jako antycypujące sławienie ukrzyżowanego Odkupiciela — «nowości» chrześcijaństwa. Przyjrzyjmy się więc jego komentarzowi, w którym przeplata on pieśń psalmisty z ewangelicznym orędziem.

«Pieśń nowa to Syn Boży, który został ukrzyżowany — o czymś takim jeszcze nigdy nie słyszano. Nowa rzeczywistość powinna mieć nową pieśń. 'Śpiewajcie Panu pieśń nową'. Ten, który cierpiał mękę, w rzeczywistości jest człowiekiem; lecz wy śpiewacie Panu. Cierpiał mękę jako człowiek, lecz zbawił jako Bóg». Następnie Orygenes dodaje: Chrystus «dokonał cudów pośród Żydów: uzdrowił paralityków, oczyścił trędowatych, wskrzesił zmarłych. Jednakże i inni prorocy czynili to samo. Rozmnożył kilka chlebów w olbrzymią ich liczbę i nakarmił niezliczony tłum. Ale i Elizeusz zrobił to samo. Cóż więc uczynił nowego, aby zasłużyć na pieśń nową? Czy chcecie wiedzieć, co uczynił nowego? Bóg umarł jako człowiek, aby ludzie mieli życie; Syn Boży został ukrzyżowany, by podnieść nas aż do nieba» (74 Omelie sul Libro dei Salmi, Milano 1993, ss. 309-310).