Miłość Chrystusa nie jest wybiórcza, ogarnia wszystkich

Oto tekst papieskiego rozważania w tłumaczeniu na język polski:

Drodzy bracia i siostry, dzień dobry!

W tę czwartą niedzielę wielkanocną, zwaną Niedzielą Dobrego Pasterza Ewangelia (J 10, 11-18) ukazuje Jezusa jako prawdziwego pasterza, który broni, zna i miłuje swoje owce.

Jemu, Dobremu Pasterzowi jest przeciwstawiony „najemnik”, który nie dba o owce, bo nie są jego własnością. Wykonuje tę pracę tylko dla zapłaty i nie troszczy się o ich obronę: kiedy przychodzi wilk, ucieka i opuszcza je (por. w. 12-13). Natomiast Jezus, prawdziwy pasterz, broni nas zawsze i ratuje w wielu trudnych i niebezpiecznych sytuacjach, dzięki światłu swojego słowa i mocy swojej obecności, której doświadczamy zwłaszcza i, jeśli zechcemy słuchać, każdego dnia.

Drugim aspektem jest to, że Jezus, dobry pasterz, zna swoje owce, a owce Go znają (w. 14). Jakże wspaniała i pocieszająca jest świadomość, że Jezus zna każdego z nas z osobna, że nie jesteśmy dla Niego anonimowi, że nasze imię jest Jemu znane! Dla Niego nie jesteśmy „masą”, „tłumem”. Jesteśmy wyjątkowymi osobami, każda z własną historią, każda z własną wartością, czy to jako stworzenie, czy też jako odkupieni przez Chrystusa. Każdy z nas może powiedzieć: Jezus mnie zna! To prawda, tak właśnie jest: On zna nas jak nikt inny. Tylko On wie, co jest w naszych sercach, zna nasze zamiary, najbardziej ukryte uczucia. Jezus zna nasze zalety i nasze wady, i jest zawsze gotów, aby się o nas zatroszczyć, aby leczyć rany naszych błędów z obfitości swego miłosierdzia. W Nim w pełni urzeczywistnia się obraz pasterza ludu Bożego nakreślony przez proroków: Jezus troszczy się o swoje owce, gromadzi je, opatruje zranione, uzdrawia chore... Tak więc możemy czytać w Księdze Proroka Ezechiela (por. Ez 34, 11-16).

Zatem Jezus, Dobry Pasterz, broni, zna i przede wszystkim miłuje swoje owce. Dlatego oddaje za nie swoje życie (por. J 10, 15). Miłość do swoich owiec, to znaczy do każdego z nas, prowadzi Go do śmierci na krzyżu, ponieważ taka jest wola Ojca, aby nikt nie zginął. Miłość Chrystusa nie jest wybiórcza; ogarnia wszystkich. On sam przypomina nam o tym w dzisiejszej Ewangelii, kiedy mówi: „Mam także inne owce, które nie są z tej zagrody. I te muszę przyprowadzić, i będą słuchać głosu mego, i nastanie jedna owczarnia, jeden pasterz” (J 10, 16). Te słowa świadczą o Jego powszechnym pragnieniu: jest On pasterzem wszystkich. Jezus chce, aby wszyscy mogli otrzymać miłość Ojca i spotkać Boga.

Kościół jest powołany do wypełniania tej powszechnej misji Chrystusa. Obok tych, którzy uczęszczają do naszych wspólnot, jest wiele osób, które czynią to tylko w szczególnych przypadkach lub nigdy. Nie oznacza to jednak, że nie są dziećmi Bożymi, które Ojciec powierza Chrystusowi, Dobremu Pasterzowi. Za wszystkich i za każdego Jezus oddał swoje życie.

Bracia i siostry, Jezus broni, zna i miłuje każdą ze swoich owiec. Niech Najświętsza Maryja Panna pomoże nam, abyśmy jako pierwsi przyjmowali i poszli za Dobrym Pasterzem, żeby z radością współpracować w Jego misji.

*

Po odmówieniu modlitwy „Regina caeli” papież Franciszek z wiernymi, zgromadzonymi na placu św. Piotra w Watykanie, modlił się o nowe powołania do głoszenia Ewangelii i służby braciom . W dzisiejszą Niedzielę Dobrego Pasterza w całym Kościele obchodzony jest Światowy Dzień Modlitw o Powołania pod hasłem „Święty Józef: marzenie powołania”.

Oto słowa Ojca Świętego w tłumaczeniu na język polski:

Drodzy Bracia i Siostry!

W miniony piątek, w Santa Cruz del Quiché, w Gwatemali został beatyfikowany José María Gran Cirera i dziewięciu towarzyszących mu męczenników. Byli to trzej księża i siedmiu świeckich ze Zgromadzenia Misjonarzy Najświętszego Serca Jezusowego, zamordowani w latach 1980-1991, w okresie prześladowań Kościoła katolickiego zaangażowanego w obronę ubogich. Ożywieni wiarą w Chrystusa, byli heroicznymi świadkami sprawiedliwości i miłości. Niech ich przykład uczyni nas bardziej wielkodusznymi i odważnymi w życiu Ewangelią. Oklaskujmy nowych błogosławionych!

Wyrażam moją bliskość mieszkańcom Wysp Saint Vincent i Grenadyny, gdzie erupcja wulkanu wyrządza poważne szkody i niedogodności. Zapewniam ich o moich modlitwach i błogosławię wszystkich niosących ulgę i pomoc.

Wyznam wam, że jestem bardzo zasmucony z powodu tragedii, która po raz kolejny wydarzyła się w minionych dniach w regionie Morza Śródziemnego. Stu trzydziestu migrantów zginęło na morzu. Są to osoby, są to ludzkie istnienia, które przez całe dwa dni bezskutecznie błagały o pomoc, o pomoc która nie nadeszła. Bracia i siostry, zadajmy sobie wszyscy pytanie o tę kolejną tragedię. Teraz jest pora na wstyd. Módlmy się za tych braci i siostry, i za tak wielu, którzy nadal giną w tych dramatycznych podróżach. Modlimy się także za tych, którzy mogą pomóc, ale wolą odwracać wzrok. Pomódlmy się za nich w milczeniu.

W całym Kościele jest dziś obchodzony Światowy Dzień Modlitw o Powołania pod hasłem „Święty Józef: marzenie powołania”. Dziękujmy Panu, że wciąż wzbudza w Kościele ludzi, którzy z miłości do Niego poświęcają się głoszeniu Ewangelii i służbie braciom. Dziś w sposób szczególny dziękujmy za nowych kapłanów, których wyświęciłem niedawno w bazylice Świętego Piotra… Nie wiem, czy tutaj są… I prośmy Pana, aby posłał dobrych robotników do pracy na Jego polu i aby pomnożył powołania do życia konsekrowanego.

A teraz serdecznie pozdrawiam was wszystkich, Rzymian i pielgrzymów. W szczególności pozdrawiam rodziny i przyjaciół nowych kapłanów, a także wspólnotę Papieskiego Kolegium Niemiecko-Węgierskiego, która dziś rano odbyła tradycyjną pielgrzymkę do siedmiu kościołów.

Życzę wszystkim dobrej niedzieli. I proszę, nie zapomnijcie o mnie w modlitwie. Smacznego i do zobaczenia!

tłum. o. Stanisław Tasiemski OP (KAI) / Watykan