Nie śledztwo - ale odnowa

Celem wizytacji nie jest prowadzenie śledztwa w indywidualnych przypadkach nadużyć ani osądzanie minionych wydarzeń. Zadaniem wizytatorów będzie rozpoznanie problemów, których rozwiązanie może wymagać pomocy Stolicy Apostolskiej, a także utwierdzenie tamtejszego Kościoła na drodze „głębokiej odnowy duchowej”, którą już on kroczy.

Biuro Prasowe podkreśla, że wizytacja nie będzie kolidować z pracą lokalnych sędziów ani komisji śledczych, powołanych przez irlandzki Parlament, ani też z działaniami władz ustawodawczych, w których kompetencji leży przeciwdziałanie nadużyciom seksualnym wobec osób niepełnoletnich. Wizytacja nie zastąpi też władzy lokalnych biskupów i przełożonych zakonnych, którzy pozostają odpowiedzialni za uporanie się z przypadkami nadużyć.

Do zadań wizytatorów nie należy też przyjmowanie zarzutów dotyczących nowych lub dawnych przypadków nadużyć. Jeśli takie się pojawią, powinny być zgłaszane do właściwego ordynariusza lub przełożonego zakonnego, których obowiązkiem jest poinformowanie kompetentnych władz cywilnych i kościelnych, zgodnie z obowiązującym prawem cywilnym i kanonicznym.

Biorąc pod uwagę delikatną naturę rozpatrywanych spraw i szacunek dla zaangażowanych w nie osób, wizytatorzy będą działali w „wielkiej dyskrecji”. Na pierwszym etapie wizytacji nie będą udzielali żadnych wywiadów.

Wizytacja w archidiecezjach

Już w maju papież mianował wizytatorów dla czterech irlandzkich archidiecezji, będących siedzibami metropolii. Emerytowany arcybiskup Westminsteru, kard. Cormac Murphy-O’Connor zwizytuje archidiecezję Armagh, arcybiskup Bostonu w USA, kard. Sean Patrick O’Malley –archidiecezję dublińską, arcybiskup Toronto w Kanadzie, Thomas Christopher Collins – archidiecezję Cashel i Emly, zaś metropolita Ottawy w Kanadzie, abp Terrence Thomas Prendergast – archidiecezję Tuam.

Możliwość spotkanie z wizytatorem, jeśli sobie tego zażyczą, będą miały „osoby, które zostały głęboko zranione przez nadużycia”, poczynając od samych ofiar i ich rodzin. – Będą one przyjęte w ten sam ojcowski sposób, w jaki Ojciec Święty Benedykt XVI kilkakrotnie pozdrawiał i wysłuchiwał tych, którzy doświadczyli straszliwej zbrodni nadużyć – głosi watykański komunikat.

Wizytatorzy zweryfikują, czy sprawdzają się w praktyce wskazania dokumentu z lutego 2009 r., który zawiera standardy, jakich Kościół katolicki w Irlandii powinien przestrzegać w ochronie dzieci, a także jak mogą być lepiej wprowadzane w życie i udoskonalone. Ponadto spotkają się oni z biskupami danej prowincji kościelnej, powinni też wysłuchać – oprócz ordynariusza miejsca – także wikariuszy generalnych i biskupich, sędziów sądu kościelnego, kanclerza i innych urzędników kurii biskupiej, członków Rady Kapłańskiej, Kolegium Konsultorów i Rady Duszpasterskiej, przede wszystkim zaś kierownictwo biur ds. zapobiegania nadużyciom na poziomie diecezjalnym i parafialnym. Pisemną prośbę o spotkanie mogą złożyć również proboszczowie i inni księża, wierni świeccy oraz osoby indywidualne. Przyjmowani oni będą osobno lub jako rodzina.

Stolica Apostolska zachęca, by – w duchu listu Benedykta XVI z marca br. – w każdej archidiecezji zorganizowano nabożeństwo pokutne lub podobną celebrę z udziałem wizytatora. Wpisze się to w inicjatywy pokutne, do których zachęcała Irlandzka Konferencja Biskupia, a obejmujące modlitwę, post i jałmużnę.

Wszyscy, którzy chcą napisać do wizytatora, powinni – w celu zapewnienia poufności – zaadresować swój list na jego nazwisko i wysłać go do nuncjatury apostolskiej w Dublinie. Ponadto, aby ułatwić do nich dostęp, każda z archidiecezji ogłosi adres „swojego” wizytatora, a w porozumieniu z nim – wykaz terminów spotkań z nim, które są już zajęte oraz tych, które są jeszcze wolne.