Do jego grobu przybywają narody

3. W obecnym Roku Świętym, w połączeniu z Rokiem Kapłańskim, szczególna  rola przypada prezbiterom, u których duch gościnności oraz oddania się wiernym i pielgrzymom powinien być wyjątkowo hojny. Sami będąc pielgrzymami, wezwani są do służenia swym braciom, ofiarowując im jako ludziom Słowa Bożego i tego, co święte, życie w Bogu (Na Międzynarodowy Kapłański Dzień Skupienia w Ars, 28.09.2009). Zachęcam więc kapłanów tej archidiecezji oraz tych wszystkich, którzy przyłączą się do nich podczas tego Jubileuszu, również duchownych, przez których diecezje przechodzi Droga, aby hojnie szafowali sakramentami Pojednania i Eucharystii, bowiem przebaczenie i spotkanie z żywym Chrystusem są w Roku Świętym szczególnie ważne, najbardziej cenione i poszukiwane.

4. Korzystając z okazji wyrażam też moją szczególną więź z pielgrzymami którzy przybywają i będą przybywać do Santiago. Zachęcam ich, aby gromadzili te wszystkie sugestywne doświadczenia wiary, miłości i braterstwa, na które trafiają podczas swej wędrówki. Zachęcam też, aby przeżywali Drogę przede wszystkim wewnętrznie, pozwalając, by wezwanie Pana przeniknęło do serca każdego z nich.  Tylko ten sposób, przy Portyku Chwały², będą mogli z radością i stanowczością powiedzieć: „Wierzę”. Proszę też pielgrzymów, by w swej nieustannej modlitwie nie zapominali o tych, którzy nie mogli im towarzyszyć, a mianowicie o członkach ich rodzin, przyjaciołach, chorych i potrzebujących, o emigrantach, o słabych w wierze i o ocałym Ludzie Bożym i jego Pasterzach.

5. Wyrażam moją serdeczną wdzięczność Archidiecezji Santiago, Władzom i wszystkim, którzy z nimi współpracowali w przygotowaniu tego Jubileuszu Jakubowego, również woluntariuszom i każdemu, kto przyczynia się do jego pomyślnego rozwoju. Powierzam duchowe owoce tego Roku Świętego naszej Matce Niebiańskiej, Dziewicy Pielgrzymującej³ oraz Apostołowi Jakubowi, „przyjacielowi Pana”, udzielając wszytkim Apostolskiego Błogosławieństwa.


Watykan, 19 grudnia 2009.