Misyjny charakter kościoła

Drodzy bracia i siostry!

Dziś, w trzecią niedzielę października, obchodzony jest Światowy Dzień Misyjny, który dla każdej wspólnoty kościelnej i dla każdego chrześcijanina stanowi energiczne przypomnienie o zaangażowaniu na rzecz głoszenia i dawania świadectwa Ewangelii wobec wszystkich, w szczególności wobec tych, którzy jeszcze jej nie znają. W orędziu, jakie napisałem z tej okazji, czerpałem natchnienie ze sformułowania z Księgi Apokalipsy, która ze swej strony nawiązuje do proroctwa Izajasza: „W Jego świetle będą chodziły narody” (Ap 21, 24). Światło, o którym tu mowa, to światło Boga, objawione przez Mesjasza i odbijające się w obliczu Kościoła, przedstawionego jako nowe Jeruzalem, cudowne miasto, gdzie błyszczy w pełni chwała Boga. To światło Ewangelii, które wskazuje drogę narodom i prowadzi je ku realizacji wielkiej rodziny, w sprawiedliwości i pokoju, pod ojcostwem jedynego Boga, dobrego i miłosiernego. Kościół istnieje po to, ażeby głosić to orędzie nadziei całej ludzkości, której w naszych czasach „nieobce są wspaniałe osiągnięcia, ale która, jak się wydaje, zatraciła sens spraw ostatecznych i samego istnienia” (Jan Paweł II, encyklika „Redemptoris missio”, 2).

W październiku, a zwłaszcza w tę niedzielę, Kościół powszechny podkreśla swoje misyjne powołanie. Kierowany przez Ducha Świętego wie on, że powołany został do kontynuowania dzieła samego Jezusa, głosząc Ewangelię Królestwa Bożego, które jest „sprawiedliwością, pokojem i radością w Duchu Świętym” (Rz 14, 17). Królestwo to jest już obecne w świecie jako moc miłości, wolności, solidarności, poszanowania godności każdego człowieka, a wspólnota kościelna odczuwa w sercu pilną potrzebę pracy, ażeby w pełni zrealizowało się panowanie Chrystusa. Wszystkie jej członki i struktury współpracują na rzecz tego planu, zgodnie z odmiennymi stanami życia i charyzmatami.

W tym Światowym Dniu Misyjnym pragnę wspomnieć misjonarzy i misjonarki – kapłanów, zakonników, zakonnice i wolontariuszy świeckich – którzy poświęcają swoje życie, by nieść w świat Ewangelię, podejmując również niewygody i trudności, a czasem nawet autentyczne prześladowania. Mam na myśli m.in. ks. Ruggero Ruvoletto, kapłana fidei donum, zabitego niedawno w Brazylii i o. Michaela Sinnota, zakonnika, porwanego kilka dni temu na Filipinach. Jak też nie wspomnieć o tym, co dochodzi do głosu na Synodzie Biskupów dla Afryki jeśli chodzi o najwyższe ofiary i miłość do Chrystusa oraz Jego Kościoła? Dziękuję Papieskim Dziełom Misyjnym za cenną posługę, jaką oddają ożywieniu i formacji misyjnej. Wzywam oprócz tego wszystkich chrześcijan do gestu materialnego i duchowego dzielenia się, ażeby pomóc młodym Kościołom w krajach najuboższych.

Drodzy przyjaciele, dziś, 18 października, obchodzona jest także uroczystość św. Łukasza ewangelisty, który poza Ewangelią napisał także Dzieje Apostolskie, ażeby opowiedzieć o szerzeniu się orędzia chrześcijańskiego aż po granice znanego wówczas świata. Wzywamy jego wstawiennictwa, wraz ze wstawiennictwem św. Franciszka Ksawerego i św. Teresy od Dzieciątka Jezus, patronów misji, oraz Maryi Panny, ażeby Kościół mógł kontynuować szerzenie światła Chrystusa wśród wszystkich narodów. Proszę was również o modlitwy w intencji Specjalnego Zgromadzenia Synodu Biskupów dla Afryki, które w tych tygodniach obraduje tu, w Watykanie.

[po polsku:] Bracia i Siostry, Drodzy Polacy! „W jego świetle będą chodziły narody” (Ap 21,24). W duchu motta tegorocznego Światowego Dnia Misyjnego prosimy w modlitwie, by cała wspólnota ludzka została oświecona światłem Chrystusa. Niech Jego Ewangelia pomoże ludziom na wszystkich kontynentach stać się jedną wielką rodziną, by wszyscy odnaleźli w Bogu miłującego Ojca. Dziękując wam za duchową i materialną pomoc misjom, z serca wszystkim błogosławię.