Papież nas uczy optymizmu

Jak Ksiądz Kardynał przyjął słowa odnoszące się do naszej rzeczywistości? Papież mówił o tym, co stało się dobrego, ale także o bolesnym doświadczeniu polskiej biedy...
- Patrząc na Polskę, Ojciec Święty wie, że taki jest los dróg wolności bez ucisku ekonomicznego i politycznego. Korzystając z daru wolności, człowiek nie znajduje automatycznie recepty na sprawiedliwość, na wierność i troskę o ludzi słabych. To właśnie mówi Jan Paweł II, kiedy nam przypomina o tym, co trapi Polskę, a nawet cały świat. Czasem zdaje mi się, że mówiąc o naszych problemach, o tej biedzie, która dotykając naszych bliskich szczególnie nas boli, zapominamy o tym, co dzieje się w krajach, gdzie ludzie z głodu umierają! Czy to nie jest dla nas zachętą: dzielcie się tym, co macie i nie narzekajcie?

A zatem Papież wlewa w nas więcej optymizmu.
- Oczywiście, że tak! Optymizmu w czasie tych paru dni uczymy się od człowieka, który ma 82 lata. Niezależnie od tego, czy ktoś jest młody, czy stary, może się od Papieża uczyć patrzenia na życie przez pryzmat wiary, która nadaje sens każdemu działaniu.

Księże Kardynale, rozmawiamy w pokoju domu arcybiskupów krakowskich, a za ścianą odpoczywa Ojciec Święty. Trudno nie zadać pytania, czy Papież już przekazał swoim rodakom najważniejsze przesłanie tegorocznej pielgrzymki?
- Póki Ojciec Święty jest między nami, wypowiada słowa i myśli swojego serca nie według jakiegoś schematu, ale odczytując je przez serce Pana Jezusa. Każdego dnia Papież podpowiada nam, jakimi drogowskazami powinniśmy kierować się w życiu: zawierzenie Bożemu Miłosierdziu, nowi błogosławieni, którzy uczą nas, jak dobrze realizować przesłanie Dobrej Nowiny, wreszcie sama jego obecność wśród nas - to kolejne akcenty papieskiego siewu. Dlatego na tak postawione pytanie mogę odpowiedzieć krótko: wszystko jest jeszcze przed nami!

Rozmowę przeprowadzono w Pałacu Arcybiskupim w Krakowie 17 sierpnia 2002 r. po Mszy św. w Łagiewnikach.