Obecność Maryi w powszechnej misji Kościoła

Jednakże główną funkcją Papieskich Dzieł Misyjnych - poczynając od pierwszego z nich, o nazwie Dzieło Rozszerzania Wiary, stawiającego sobie za cel przede wszystkim wychowywanie, informowanie i uwrażliwianie na sprawę misji - pozostaje budzenie ducha misyjnego.

Wszystkie Dzieła troszczą się o budzenie powołań dla Kościoła misyjnego. To zadanie o podstawowym znaczeniu dla skuteczności misyjnej ad gentes powierzone jest przede wszystkim Dziełu Świętego Piotra Apostoła na rzecz powołań kapłańskich i zakonnych w młodych Kościołach, a także Misyjnej Unii Kapłanów, Zakonników i Zakonnic, której działalność polega na formowaniu w duchu misyjnym tych, ktorzy sprawują w Kościele urząd pasterzy, pełnią funkcję animatorów bądź w inny sposób angażują się w duszpasterstwo. Z kolei do Dzieła Świętego Dziecięctwa należy wychowanie i budzenie zainteresowania misjami wśród najmłodszych.

Wracając do myśli przewodniej tego Orędzia, pragnę raz jeszcze podkreślić, że wszyscy ci, którzy swą pracą i życiem służą rozwojowi misji i budzeniu powołań, znajdują w Maryi Matkę i wzór, będący dla nich natchnieniem oraz oparciem. Ona bowiem, jak powiedziałem na wstępie, w pełni zasługuje na miano „pierwszej Misjonarki”, bowiem jako Matka Jezusa, posłanego przez Ojca, pierwszego i największego ewangelizatora, przyłączyła się do Jego misji i uczestniczyła w niej z macierzyńskim oddaniem. U tej Matki wszyscy synowie i córki Kościoła uczą się wypracowywać w sobie ducha misyjnego, który powinien ożywiać ich chrześcijańskie życie i zasilać ich zryw apostolski.

Zanim zakończę to orędzie, pragnę w szczególny sposób otworzyć moje serce przed wami, ludzie młodzi, którzy jesteście dla Kościoła znakiem żywotności i jego wielką nadzieją. Przyszłość misji i powołań misyjnych jest związana z waszą wspaniałomyślną odpowiedzią na wezwanie Boga, na Jego zaproszenie, byście swoje życie poświęcili głoszeniu Ewangelii. Uczcie się od Maryi wypowiadać owo „tak”, które oznacza pełne, radosne i wierne przylgnięcie do woli Ojca i do Jego planu miłości.

Niechaj Najświętsza Panna, którą nazywamy Matką Kościoła i wszystkich narodów, wyjedna u swego Syna to, ażeby nowy duch Pięćdziesiątnicy ożywił wszystkich ludzi, którzy wraz z Chrztem otrzymali bezcenny dar wiary. Oby za Jej przyczyną coraz bardziej pogłębiała się w nich świadomość własnej odpowiedzialności misyjnej i oby również dzięki ich wytrwałej i wspaniałomyślnej pracy Ewangelia była głoszona wszystkim ludom, a wiara w Chrystusa przyniosła światło zbawienia całemu światu.

Wszystkim jako zadatek obfitych łask niebieskich udzielam z serca Apostolskiego Błogosławieństwa.

W Watykanie, dnia 22 maja, w święto Pięćdziesiątnicy 1988 r., w dziesiątym roku Pontyfikatu.