Ja jestem z Wami: słowa, które nadają sens dziejom

6. „Ja jestem z wami”. Pokój Mój niech będzie z wami! Dzisiaj, w dniu łaski i nadziei te słowa powtarza nam Chrystus, zwycięzca śmierci. Pokój wam, bracia i siostry tu zgromadzeni, i wam wszystkim, do których dociera mój głos dzięki radiu i telewizji. Życzę wam pokoju, prawdziwego pokoju, jakiego w głębi serca pragnie każda ludzka istota. To paschalne życzenie niech dotrze do wszystkich, którzy dziś jeszcze walczą w niektórych regionach Afryki, w sercu Europy i na Kaukazie.

Jakże nie wspomnieć tu o dramacie mieszkańców Bośni i Hercegowiny oraz Górnego Karabachu? Narody Bliskiego Wschodu, bogate w wielowiekową tradycję kultury i religii: z ufnością kieruję to życzenie do was, aby wasze cenne dziedzictwo wartości stało się pomocą w dialogu i ułatwiło pomyślne rozwiązanie problemów dotychczas nie rozstrzygniętych.

7. Pokój tobie, udręczony narodzie kambodżański, idący trudną drogą pojednania, ale nadal niestety zagrożony przez niewygasłe dotąd konflikty. Pokój także wam, mieszkańcy Dalekiego Wschodu: Wietnamu, Laosu i ogromnych Chin. Na waszych ziemiach synowie Kościoła u boku swych rodaków pracują z oddaniem na rzecz postępu duchowego i materialnego, godnego szlachetnych tradycji waszych narodów. Niech orędzie pokoju zmartwychwstałego Chrystusa rozbrzmiewa także w Ameryce Łacińskiej: podczas gdy w Salwadorze udało się po wielu trudach położyć kres walkom, sytuacja w Peru jest bardzo napięta i niepewna.

„Ja jestem z wami”, mówi Pan życia także do tych, którym w Afryce nadal zagraża głód, nędza i choroby, którzy boleśnie doświadczają nienawiści i padają ofiarą zemsty. Słowo Chrystusa niesie pociechę cierpiącym, jest też naglącym wezwaniem, byśmy nie odpowiadali obojętnością i milczeniem na pełne bólu wołanie ubogich.

8. „Ja jestem z wami”: to orędzie głosi nieustannie Kościół. Iluż misjonarzy, zakonnych i świeckich, mężczyzn i kobiet oddało siebie Bogu i braciom w darze miłości! Niektórzy zapłacili życiem za wierne świadectwo o Ewangelii i za służbę człowiekowi. Ich przykład jest ostoją dla wszystkich wierzących, cennym dziedzictwem całej ludzkości. W Chrystusie - życiu, które nie zna śmierci - ich śmierć, śmierć człowieka, jaśnieje wiekuistą światłością.

„Oto dzień, który Pan uczynił: radujmy się zeń i weselmy!” (Ps 118[117],24). Oto wspaniały dzień zwycięstwa: Pascha zmartwychwstania. Niech głos paschalnej radości usłyszą wszyscy ludzie i wszystkie ludy na okręgu ziemi!

Z Placu św. Piotra na Watykanie, 19 kwietnia 1992 r.