Homilia Jana Pawła II wygłoszona podczas Mszy Świętej w Bańskiej Bystrzycy

1. "Serce moje tańczy w Panu" (Psalm responsoryjny). Z radością w sercu i z głęboką wdzięcznością Bogu znajduję się dziś na tym placu wraz z wami, drodzy bracia i siostry, abyśmy wspólnie obchodzili wspomnienie Imienia Najświętszej Maryi Panny.

Znajdujemy się na miejscu o wyjątkowym znaczeniu dla dziejów waszego miasta: jest ono wszak upamiętnieniem czci religijnej, okazywanej przez waszych przodków Bogu Wszechmogącemu i Najświętszej Maryi Pannie, jak również dążeń wrogiego reżymu do sprofanowania tego czcigodnego dziedzictwa w niezbyt odległych latach.

Pomnik i rzeźba Maryi Panny są niemymi świadkami tych wydarzeń. Wszystkich was pozdrawiam z całego serca. Przede wszystkim waszego księdza biskupa Rudolfa Baláža, któremu dziękuję za serdeczne słowa powitania, i jego biskupa pomocniczego Tomáąa Gálisa. Pozdrawiam też księży, zakonników, zakonnice, teologów i świeckich, którzy w różnych dziedzinach są żywym oparciem tego Kościoła diecezjalnego i wreszcie tych, którzy przybyli tu z sąsiednich diecezji i krajów.

Z pełnymi szacunku i serdecznymi pozdrowieniami zwracam się również do pana prezydenta Republiki Słowackiej oraz do obecnych tu przedstawicieli władz cywilnych i wojskowych. Wszystkim dziękuję za cenną pomoc przy przygotowaniu tych moich odwiedzin.

2. "Oto ja służebnica Pańska" (Łk 1,38) - mówi Maryja Panna we fragmencie Ewangelii, którego dopiero co wysłuchaliśmy. Zwraca się Ona od anioła Gabriela, który zwiastuje Jej Boże powołanie, aby stała się matką Jego Syna. Wcielenie Słowa jest rozstrzygającym momentem w "planie", który Bóg ujawnił od samego początku dziejów ludzkości, po grzechu pierworodnym. Chce On podzielić się z ludźmi własnym życiem, wzywając ich, aby się stali Jego dziećmi.

Jest to powołanie, które oczekuje odpowiedzi od każdego człowieka. Bóg nie narzuca zbawienia. On je proponuje jako inicjatywę miłości, na którą trzeba odpowiedzieć wolną decyzją, także umotywowaną miłością.

Dialog między aniołem a Maryją, między niebem a ziemią jest w tym znaczeniu dla nas wzorem: spróbujmy odnaleźć w nim jakąś naukę dla siebie.