Paryż na dwóch skrzydłach

Ale głos chrześcijan ma być tu słyszany bardzo wyraźnie, co nie jest normą w innych ośrodkach. Ale to nie wszystko. We francuskim katolicyzmie nie brakuje ciągle nurtów, które dystansują się od oficjalnej nauki Kościoła, zarówno w kwestiach moralnych, jak i dogmatycznych. Kolegium Bernardynów ma być ośrodkiem działającym „w duchu Jana Pawła II i Benedykta XVI”. Widać to m.in. po książkach, które wystawiono w gablocie księgarni w hallu Kolegium: książki kard. Ratzingera dominują nad innymi publikacjami. Ale taki kierunek odnowy „ortodoksji”, jak powiedzieliby niektórzy, po kryzysie posoborowym i po roku ’68, jest coraz bardziej popularny we francuskim Kościele, co widać głównie w episkopacie.

Nauka, sztuka i formacja duchowa

Są trzy główne pola działania Kolegium Bernardynów. Sztuka - wystawy, koncerty, film; spotkania, debaty, kolokwia i konferencje; formacja – w ramach Szkoły Katedralnej. Ta ostatnia jest instytucją, która teraz stała się nieodłączną częścią całego projektu Kolegium. Wykłady i badania będą dotyczyć takich obszarów: społeczeństwo, ekonomia, człowiek, bioetyka, wolność i pokój oraz judaizm i chrześcijaństwo. Będą organizowane także „Czwartki teologiczne”.

Znany jest już ich program od października do maja przyszłego roku. „Czwartki” poruszą m.in. takie tematy: Czy istnieje Bóg? Czy Bóg mówi? Czy istnieje prawda? Program konferencji przewiduje także dyskusję na temat encykliki „Humanae Vitae” Pawła VI, która we Francji nie miała nigdy dobrej prasy, a i w tutejszym Kościele nie cieszyła się – mówiąc delikatnie – autorytetem.

Nie jest to ośrodek, który ma być tylko kuźnią katolickiej ortodoksji. Ale ma być miejscem spotkań, które nie wykluczają myśli chrześcijańskiej z badań nad człowiekiem i jego środowiskiem społecznym.

Media francuskie bardzo dużo pisały o otwarciu Kolegium. Piątkowe wystąpienie Papieża w tym miejscu i przemówienie do świata kultury, ma nawiązywać do idei „fides et ratio”, wiary i rozumu, które nie są dla siebie konkurentami. Oba skrzydła poznawania prawdy są potrzebne, żeby mówienie o człowieku nie było ograniczone przez żadne ideologie.