Akt poświęcenia Matce Bożej Kościoła w Austrii

1. Błogosławiona jesteś, któraś uwierzyła!. Pozdrawiamy Ciebie tak wspólnie z Elżbietą (por. Łk l, 45). Błogosławiona jesteś, Matko Pana naszego Jezusa Chrystusa i Matko Kościoła. Jesteś Matka nas wszystkich, którzy dziś uczestniczymy w tej pielgrzymce do Twojego sanktuarium w Mariazell: biskupów, kapłanów, diakonów, zakonników i zakonnic, seminarzystów, nowicjuszy oraz wielkiej rzeszy wierzących, przybyłych z bliska i z daleka wraz z następcą świętego Piotra Apostoła, obecnym pośród pielgrzymującego Ludu Bożego.

Przed Tobą pragniemy wypowiedzieć modlitwę naszego oddania. Wszystko, co w tej godzinie leży nam najbardziej na sercu, zawierzamy Twojemu Najczystszemu Sercu. Wszystkie nasze słuszne pragnienia i nadzieje, a także nasze troski i cierpienia. Prowadź nas z naszymi radościami i z tym, co nas obciąża, do Twojego Syna, do sanktuarium Twojego miłującego Serca; aby On ukazał nam, swoim braciom i siostrom, Ojca - błogosławiony cel naszej drogi.

2. Święta Matko z Mariazell!. Tobie powierzamy ten kraj z jego wioskami i miastami, całą Austrię i wszystkich jej mieszkańców. Niechaj duchowe drogocenne dziedzictwo chrześcijaństwa nadal uświęca i formuje życie osobiste i rodzinne, społeczne i narodowe. Niechaj wszystkim pomaga znajdować najgłębszy sens naszego ziemskiego bytowania. Niechaj budzi odwagę i nadzieję na nadchodzące dni i lata.

3. Twojemu Macierzyńskiemu Sercu, o Maryjo, powierzamy przede wszystkim tych, którzy uginają się pod ciężarem bólu i cierpienia: chorych i ułomnych, kobiety i mężczyzn żyjących w trudnych małżeństwach, dzieci, skłóconych rodzinach, ludzi obciążonych wielkimi długami, wykorzenionych, uwięzionych. Ile łez, ile lęku, jak wielkie ciemności na drodze!

Niech Krzyż Twojego Syna jaśnieje im jako znak nieskończonego Miłosierdzia Bożego. Ukaż im ducha Chrystusowego, który pozwala zło dobrem zwyciężać (por. Rz 12, 21) i na drodze odważnej miłości dojść do nowej pełni życia. Przyjmij, litościwa Matko, każdą bezinteresowną samarytańską służbę, każdą dobrowolnie ofiarowaną godzinę w służbie bliźniego, który cierpi.