Homilia Benedykta XVI podczas Mszy św. w katedrze pw. Ducha Świętego

W świecie, w którym ludzie mają tak wiele trudności, aby dzielić się między sobą dobrami ziemi i w którym zaczynamy się słusznie niepokoić z powodu zmniejszania się zasobów wody - tego dobra tak cennego dla życia cielesnego, Kościół jawi się jako bogaty w dobro jeszcze większe.

Będąc Ciałem Chrystusa, otrzymał on zadanie głoszenia jego Ewangelii aż po krańce ziemi (por. Mt 28,19), to znaczy przekazywania mężczyznom i kobietom tych czasów Dobrej Nowiny, która nie tylko rozjaśni, ale nawet wstrząśnie ich życiem, aż do pokonania samej śmierci. Ta Dobra Nowina nie jest tylko Słowem, ale jest Osobą, samym Chrystusem, zmartwychwstałym i żyjącym! Dzięki łasce sakramentów woda, która wypłynęła z Jego przebitego na krzyżu boku, stała się tryskającym źródłem "strumieni wody żywej", darem, którego nie może powstrzymać i który przywraca życie.

Jakże my, chrześcijanie, moglibyśmy zatrzymywać tylko dla siebie to, co otrzymaliśmy? Jakże moglibyśmy konfiskować ten skarb i zakopywać to źródło? Misja Kościoła nie polega na obronie władzy ani na zdobywaniu bogactw, jego misją jest dawanie Chrystusa, dzielenie się Życiem Chrystusa, najcenniejszym dobrem człowieka, które sam Bóg nam dał w swym Synu.

Bracia i Siostry, wasze wspólnoty poznały pokorną drogę codziennego kroczenia z tymi, którzy nie podzielają naszej wiary, ale którzy głoszą, że "zachowują wiarę Abrahama" i "czczą wraz z nami jedynego i miłosiernego Boga" ("Lumen gentium", 16). Wiecie dobrze, iż Kościół nie chce niczego komukolwiek narzucać i że prosi jedynie o możność swobodnego życia, aby objawiać Tego, którego nie może ukrywać - Jezusa Chrystusa, który nas umiłował aż do końca na krzyżu i który dał nam swojego Ducha, żywą obecność Boga pośród nas i w samej głębi nas samych.

Bądźcie zawsze otwarci na Ducha Chrystusa i tym samym na tych, którzy pragną sprawiedliwości, pokoju, godności, szacunku dla samych siebie i dla swych braci. Żyjcie między sobą według słów Pana: "Po tym wszyscy poznają, żeście uczniami moimi, jeśli będziecie się wzajemnie miłowali" (J 13,35).

Bracia i Siostry, nasze pragnienie służenia Panu powierzmy w tej chwili Maryi Pannie, Matce Bożej i Służebnicy Pańskiej. Modliła się Ona w Wieczerniku wraz z pierwotną wspólnotą, w oczekiwaniu Zesłania Ducha Świętego. Razem z Nią módlmy się do Chrystusa Pana: Ześlij nam swego Ducha, Panie, na cały Kościół, który mieszka w każdym ze swych członków i który czyni z nich głosicieli Twej Ewangelii!

Amen