Rodzina, pierwsze i podstawowe miejsce do przekazywania wiary

1. Pieśń na wejście.

2. Modlitwa „Ojcze nasz”.

3. Czytanie biblijne: Mt 11,25-30.

4. Czytanie z nauki Kościoła:

1. Odwieczny projekt zbawienia ludzkości w Chrystusie i przez Chrystusa, został objawiony i w pełni zrealizowany za pośrednictwem Słowa Wcielonego, w sposób szczególny poprzez Misterium Paschalne Jego śmierci, zmartwychwstania, wniebowstąpienia i zesłania Ducha Świętego. Tak więc w Chrystusie, objawienie tajemnicy Bożej stało się doskonałe i ostateczne, w ten sposób, że nie będzie już innego objawienia. „Od chwili, w której podarował nam swojego Syna, który jest jedynym i ostatecznym Słowem, powiedział nam wszystko, ten jedyny raz i w tym jednym Słowie” (Święty Jan od Krzyża).

2. Objawienie to zostało powierzone Kościołowi, w którym zawsze jest obecny Duch Święty, ażeby ofiarowywał, w prawdziwy i niewysłowiony sposób, Boże zbawienie wszystkim ludziom wszechczasów i kultur. Kościół nigdy nie zrezygnował – i nigdy nie zrezygnuje – z głoszenia tej tajemnicy, przede wszystkim poprzez posłannictwo Papieża i Biskupów, jako głównych osób za to odpowiedzialnych. Każdy wierzący chrześcijanin ma swój udział w tej odpowiedzialności, mocą proroczego posłannictwa, które otrzymał od Chrystusa podczas Chrztu Świętego.

3. Kiedy ta nowina zostanie przyjęta, powoduje nawrócenie i wiarę, która jest zawsze darmowym darem Boga, ale wymaga odpowiedzi i współpracy człowieka, poprzez otwarcie się na ten dar i jego przyjęcie. Normalnie wiara nie jest możliwa bez konkretnego przekazania zawartości objawienia; jedynie w wyjątkowych przypadkach, Bóg może natchnąć wiarą dorosłego człowieka, bez poprzedniego objawienia swojej tajemnicy. Normalnie w kolejności jest: konkretne wyrażenie tajemnicy Bożej, przyjęcie jej, nawrócenie się i wyznanie wiary oraz Chrzest.

4. Rodzina chrześcijańska, poprzez sakrament Małżeństwa i Chrztu rodziców i dzieci, staje się „domowym kościołem” i uczestniczy w tym posłannictwie; oraz, przez to że daje życie swoim dzieciom, staje się pierwszą i podstawową instytucją zobowiązaną do przekazywania dzieciom tajemnicy Bożego zbawienia. Dlatego też, rodzice są dla swoich dzieci, pierwszymi głosicielami wiary jaką sami wyznają. Wielcy Święci, przeważnie, narodzili się w łonie rodzin głęboko chrześcijańskich. Faktem jest, że w krajach gdzie wiara przez długi czas była prześladowana, została zachowana i przekazana dzięki posłannictwu rodziców.

5. Rodzina nie jest instytucją samowystarczalną i całkowicie autonomiczną w przekazywaniu wiary dzieciom, ale potrzebuje ścisłego kontaktu z parafią i ze szkołą do której dzieci uczęszczają, przede wszystkim jeśli jest ona szkołą katolicką. Nieformalna katecheza rodzinna, (która czasami musi być również formalna), jest uzupełniana katechezą parafialną i lekcjami religii, które prowadzi się w ośrodkach edukacyjnych.

6. Już w początkach chrześcijaństwa, rodzina chrześcijańska ukazuje się jako miejsce przekazywania wiary rodziców, jak to wyraża praktyka przynoszenia dzieci w celu otrzymania Chrztu Świętego i przyjęcia tego typu propozycji ze strony Biskupa odpowiedzialnego za wspólnotę. Świadectwo rodziców odegrało tak bardzo decydującą rolę że rodzina stała się przez antonomazję miejscem, przez które Kościół przekazuje wiarę; tak się dzieje w krajach misyjnych, podczas gdy w innych narodach o wielkiej tradycji chrześcijańskiej, rodzina często zatraca tego typu pierwszoplanową rolę, czego następstwem jest schyłek wiary i praktyk religijnych.

7. Odrodzenie Kościoła żywotnego i ewangelizującego przechodzi poprzez odnowienie rodziny jako podstawowej instytucji przekazywania wiary. Dlatego też, w powyższych krajach rodzina chrześcijańska dzisiaj ma specjalne pole do pracy, przede wszystkim w stosunku do innych rodzin niechrześcijańskich i tych, które oddaliły się od praktyk religijnych. Koniecznym jest aby dziadkowie, dzieci i inni członkowie rodziny chrześcijańskiej przekazywali wiarę rodzicom i rodzinie.

5. Refleksja Przewodnika.

6. Dialog:

* Czy małżonkowie rozumieją dzisiaj, że rodzina jest pierwszym i podstawowym źródłem przekazywania wiary? Czy też ignorują lub odrzucają tego typu misję?
* Czy rodziny chrześcijańskie są świadome że wykonywanie ich misji potrzebuje ciągłego kontaktu i dialogu z wychowawcami i z parafią? W czym przejawia się lub jakie są braki w tym dialogu?
* W jaki sposób może dzisiejsza rodzina przekazywać nauczanie Jezusa Chrystusa swoim dzieciom?

7. Zobowiązania.

8. Modlitwa „Zdrowaś Maryjo” i inwokacja „Regina familiae. Ora pro nobis”.

9. Modlitwa za rodzinę: Boże, który ofiarowałeś rodzinie chrześcijańskiej godność i odpowiedzialność przekazywania wiary swoim dzieciom, udziel jej twojej siły aby z wiarą wypełniali tę misję jaką jej powierzyłeś. Przez Chrystusa Pana naszego.

10. Pieśń na zakończenie.