uncjusz Apostolski w Polsce, arcybiskup Józef Kowalczyk w wywiadzie dla KAI przyznaje, że abp Stanisław Wielgus zataił przed Ojcem Świętym fakt swej współpracy ze służbą bezpieczeństwa PRL. Nuncjusz szczegółowo wyjaśnia procedury towarzyszące wyborowi biskupów. Przyznaje też, że w przyszłości istniejące akta, dotyczące kandydatów do posługi biskupiej powinny być badane.
"Od strony działania nominacyjnego interesuje Stolicę Apostolską tej chwili tylko to: czy kandydat na biskupa był aktywnie wmieszany w działalność aparatu wywiadowczego czy ubeckiego PRL. Reszta należy do oceny władz kościelno-państwowych" - wyjaśnia abp Kowalczyk.
Za Katolicką Agencją Informacyjną podajemy pełen tekst wywiadu z abp. Józefem Kowalczykiem, Nuncjuszem Apostolskim w Polsce:
KAI: W jaki sposób wyłaniane są kandydatury na biskupów i jakie procedury - od strony Stolicy Apostolskiej - temu towarzyszą?
Abp Kowalczyk: Po decentralizacji władzy kościelnej jaka nastąpiła w Kościele powszechnym po Soborze Watykańskim II, kiedy powstały Konferencje Episkopatu, to one odgrywają istotną rolę w wyłanianiu kandydatów na biskupów. Każda Konferencja Episkopatu (bądź samodzielnie biskupi diecezjalni) co 3 lata powinna Stolicy Apostolskiej przesyłać nazwiska kandydatów, kapłanów których uważa za "godnych do nominacji biskupiej w razie potrzeby".
Praktyka ta jest powszechnie dziś stosowana w Kościele. Konferencja Episkopatu wysyła do Watykanu nazwiska, które zbierane są w ten sposób, iż każdy biskup przekazuje nazwiska kandydatów ze swojej diecezji, a później głosowane są one na spotkaniach biskupów z danej metropolii. Wreszcie powstaje lista ogólnopolska, która - za pośrednictwem Nuncjatury - przesłana zostaje do Kongregacji ds. Biskupów oraz do Sekretariatu Stanu Stolicy Apostolskiej.
Jeśli konkretny biskup pragnie to zrobić inaczej, to może sam zgłosić Stolicy Apostolskiej swoich kandydatów. Bywa i tak, że biskupi czynią to przy okazji wizyty "ad limina apostolorum" w Watykanie.
KAI: Czy dotyczy to także biskupów pomocniczych?
- Gdy zachodzi potrzeba powołania biskupa pomocniczego w jakiejś diecezji, to biskup diecezjalny zwraca się listem do papieża, prosząc o biskupa pomocniczego. W tym samym liście przedstawia konkretne kandydatury. Winny to być osoby ze wspominanej listy. Stolica Apostolska wyrażą zgodę rozpoczęcia procedury badania każdego z kandydatów (około 30 osób winno być pytanych odnośnie do każdego z trzech kandydatów), albo odpowiada, że nie uważa iż jest potrzebny biskup pomocniczy w tej konkretnej diecezji.
KAI: A jak przedstawia się dalsza procedura dotycząca wyłonienia biskupa diecezjalnego?
- Jako nuncjusz zwracam się najpierw do Rady Stałej Konferencji Episkopatu z prośbą o przedstawienie kandydatów, których to gremium uważa za godnych na daną diecezję. Wówczas każdy z członków Rady podaje mi swoje kandydatury.
Ojciec Święty w liście z okazji 100-lecia erygowania archidiecezji katowickiej.
Przyboczna straż papieża uczestniczyła w tajnych operacjach, także podczas drugiej wojny światowej.
Droga naprzód zawsze jest szansą, w złych i dobrych czasach.
Mają uwydatnić, że jest to pogrzeb pasterza i ucznia Chrystusa, a nie władcy.
W audiencji uczestniczyła żona prezydenta Ukrainy Ołena Zełenska.
Nazwał to „kwestią sprawiedliwości”, bardziej, aniżeli hojności.